Loading AI tools
polski duchowny katolicki, biskup Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Bobowski (ur. 19 marca 1932 w Tropiu) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy tarnowski w latach 1974–2009, od 2009 biskup pomocniczy senior diecezji tarnowskiej.
Biskup tytularny Abernethii | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Biskup pomocniczy tarnowski | |||
Okres sprawowania |
1974–2009 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
23 czerwca 1957 | ||
Nominacja biskupia |
23 grudnia 1974 | ||
Sakra biskupia |
2 lutego 1975 |
Data konsekracji |
2 lutego 1975 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość |
Tarnów | ||||||
Miejsce | |||||||
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy | |||||||
|
Urodził się 19 marca 1932 w Tropiu[1]. W latach 1945–1948 uczył się w Szkole Rolniczej w Witowicach Dolnych. Następnie kształcił się kolejno w II Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Chrobrego w Nowym Sączu (1948–1949), I Liceum Ogólnokształcącym im. Kazimierza Brodzińskiego w Tarnowie (1949–1950) i Studium Humanistycznym przy Instytucie Teologicznym w Tarnowie (1950–1952). Od 1949 był uczniem Niższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Egzamin dojrzałości złożył eksternistycznie w 1952 w Liceum Ogólnokształcącym im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie. W latach 1952–1957 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie[2]. Święcenia subdiakonatu i diakonatu uzyskał przez posługę biskupa pomocniczego tarnowskiego Karola Pękali, który 23 czerwca 1957 w Tarnowie udzielił mu również święceń prezbiteratu[2][3]. W latach 1957–1961 studiował teologię dogmatyczną na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Tam w 1960 uzyskał licencjat i rozpoczął kurs doktorski. W latach 1963–1968 odbył studia w Instytucie Teologii Dogmatycznej Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie, które ukończył w 1969 ze stopniem doktora nauk teologicznych w zakresie teologii życia duchowego na podstawie dysertacji Natura doskonałości chrześcijańskiej według Kaspra Drużbickiego SI[2].
Od sierpnia do września 1957 pracował jako wikariusz w parafii św. Katarzyny w Ryglicach. Od maja 1961 do czerwca 1962 był katechetą przy katedrze Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tarnowie. W latach 1962–1963 pełnił funkcje sekretarza osobistego i kapelana biskupa diecezjalnego Jerzego Ablewicza, jednocześnie wykonując zadania notariusza kurialnego[2]. Od marca do sierpnia 1969 był prefektem, a następnie do 1975 ojcem duchownym w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie[2], gdzie od 1969 do 1999 prowadził zajęcia z teologii życia wewnętrznego[1]
23 grudnia 1974 został prekonizowany biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej ze stolicą tytularną Abernethia[2][4]. Święcenia biskupie otrzymał 2 lutego 1975 w katedrze Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tarnowie. Udzielił mu ich miejscowy biskup diecezjalny Jerzy Ablewicz, któremu asystowali biskupi pomocniczy tarnowscy: Piotr Bednarczyk i Józef Gucwa[2]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Humanum indivinare” (To, co ludzkie przebóstwiać)[5]. 4 lutego 1975 został ustanowiony wikariuszem generalnym diecezji[2]. W zakresie jego obowiązków znalazły się formacja intelektualna i ascetyczna kapłanów, formacja duchowa osób konsekrowanych, koordynowanie prac duszpasterstwa rodzin, a także nadzór nad sanktuariami w Bochni, Zawadzie i Lipinkach[1][2]. W diecezji zainicjował organizowanie letniego wypoczynku dla dzieci i młodzieży pod nazwą „Wakacje z Bogiem”, jak również założył formację Dziewczęcej Służby Maryjnej[1][6]. W 1975 został mianowany kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej w Tarnowie. W 1976 został jej scholastykiem i następnie archidiakonem. W 1995 złożył rezygnację z członkostwa w niej[2]. 20 października 2009 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego diecezji tarnowskiej[7][8].
W 1984 został przewodniczącym Podkomisji (od 1987 Komisji) ds. Duszpasterstwa Młodzieży. W latach 1984–1989 był wiceprzewodniczącym Komisji Duszpasterstwa Turystycznego. Od 1979 do 1984 należał do Komisji „Iustitutia et Pax”, a w latach 1989–1993 do Komisji ds. Zakonnych. Wszedł też w skład Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów[3]. W 2014 był współkonsekratorem podczas sakry biskupów pomocniczych tarnowskich: Jana Piotrowskiego i Stanisława Salaterskiego[4].
Nadano mu tytuł honorowego obywatela: Tarnowa (2007)[9], gminy Ryglice (2008)[10] i gminy Gródek nad Dunajcem (2011)[11]. Otrzymał też Tarczę Herbową „Zasłużony dla Miasta Nowego Sącza” (2010)[12] i odznakę honorową „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej” (2017)[13].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.