Wacław Żyliński

Wacław Żyliński (ur. 19 lutego^[3][4] lub 1 marca^[5] 1803 w Niedzingach^[3] lub Mereczu^[5], zm. 5 maja 1863 w Sankt Petersburgu^[5]) – duchowny katolicki, biskup wileński (1848–1856), arcybiskup mohylewski (1856–1863).

Wacław Żyliński

Data i miejsce urodzenia	19 lutego lub 1 marca 1803 Niedzingi lub Merecz
Data i miejsce śmierci	5 maja 1863 Sankt Petersburg
Arcybiskup metropolita mohylewski
Okres sprawowania	1856–1863
Biskup diecezjalny wileński
Okres sprawowania	1848–1856
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	2 kwietnia 1826[1]
Nominacja biskupia	3 lipca 1848[1], 18 września 1856[2]
Sakra biskupia	17 grudnia 1848[1]

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	17 grudnia 1848
Konsekrator	Kazimierz Roch Dmochowski
Współkonsekratorzy	Ignacy Hołowiński Kasper Borowski
Konsekrowani biskupi Wincenty Lipski 9 stycznia 1857 Antoni Fijałkowski 24 października 1858 Józef Staniewski OP 8 lutego 1859 Adam Krasiński SP 13 lutego 1859 Aleksander Beresiewicz 27 lutego 1859 Zygmunt Szczęsny Feliński 26 stycznia 1862
Współkonsekrowani biskupi Maciej Wołonczewski 24 lutego 1850 Adam Wojtkiewicz 11 stycznia 1853 Wincenty a Paulo Pieńkowski 31 lipca 1853 Mikołaj Górski 2 lipca 1854

Życiorys

Urodził się w rodzinie szlacheckiej, miał pięciu braci i dwie siostry. Jego ojcem był cześnik Ludwik Żyliński. Wyświęcony na księdza został w 1826 r. Pełnił funkcję wikariusza w Mińsku, proboszcza w Iwieńcu, profesora i rektora seminarium diecezji mińskiej, kanonika i wikariusza kapitulnego mińskiego. Następnie był kanonikiem kapituły diecezjalnej w diecezji wileńskiej oraz członkiem Kolegium Duchownego w Petersburgu^[5].

Jego stryjecznym wnukiem był poseł na Sejm Litwy Środkowej - Aleksander Żyliński^[6].

Odznaczenia

Władze carskie nadały mu odznaczenia^[5]:

• Order Świętego Włodzimierza 4 klasy (1835)
• Order Świętego Stanisława 2 klasy
• Order Świętej Anny 2 klasy z koroną cesarską
• Order Świętego Stanisława 1 klasy (1853)
• Order Świętej Anny 1 klasy (1856)
• Order Orła Białego (1862)