Wei Boyang
chiński pisarz / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wei Boyang (chiń. upr. 魏伯阳; chiń. trad. 魏伯陽; pinyin Wèi Bóyáng) – półlegendarny chiński taoista i alchemik.
Ta osoba nosi chińskie nazwisko Wei. |
Żył u schyłku dynastii Han[1]. Zgodnie z tradycją w 121 roku odrzucił proponowane mu stanowiska urzędowe[2]. Następnie miał udać się na odludzie i wieść żywot pustelnika, zwieńczony odkryciem eliksiru dającego nieśmiertelność[3].
Około 142 roku[4] napisał Zhouyi cantongqi (周易參同契), pierwszą w Chinach rozprawę poświęconą sztuce alchemicznej. W dziele tym dokonał symbolicznej interpretacji Yijing oraz teorii pięciu żywiołów, nadając im nowe, alchemiczne treści[5].