Wenus Kapitolińska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wenus Kapitolińska – znajdujący się w Muzeach Kapitolińskich w Rzymie marmurowy posąg bogini Afrodyty, będący rzymską kopią brązowej rzeźby Praksytelesa Afrodyta z Knidos[2][3].
Autor |
nieznany | ||
---|---|---|---|
Medium | |||
Wymiary |
1,93 m[1] | ||
Miejsce przechowywania | |||
Lokalizacja | |||
|
Rzeźba ma 193 cm wysokości. Przedstawia nagą boginię wychodzącą z kąpieli. Rękoma zasłania swoje piersi i łono, prawa noga jest lekko wysunięta do przodu i ugięta. Afrodyta zwraca głowę w lewo, na jej twarzy widoczne jest zamyślenie. Bogini ma strojną fryzurę, część włosów związana jest na czubku głowy, część opada swobodnie na ramiona[1].
Posąg został odkopany w pobliżu kościoła San Vitale w Rzymie w okresie pontyfikatu Klemensa X (1670–1676)[2]. Renowację rzeźby przeprowadził Pietro Santi Bartoli, następnie trafiła ona do zbiorów rodziny Stazi. W 1752 roku została zakupiona przez papieża Benedykta XIV, który podarował ją Muzeum Kapitolińskiemu[3]. W 1797 roku została zagrabiona przez Francuzów i wywieziona do Paryża; wróciła do Rzymu po upadku Napoleona w 1815 roku[2].