Wiek kostny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wiek kostny – jedna z metod określenia tzw. wieku biologicznego dziecka na podstawie oceny dojrzewania jego kości. Określany jest również gdy nie są dostępne dokładne zapisy o dacie urodzenia danej osoby. W niektórych regionach np. w Azji Południowej 65% wszystkich urodzeń dzieci poniżej 5 roku życia nie jest rejestrowanych[1]. Potrzeba dokładnego oszacowania wieku pojawia się gdy potrzebne jest dokładne określenie wieku dziecka np. podczas imigracji[1]. Wiek biologiczny jest ogólnym miernikiem poziomu rozwoju dziecka. W tym celu wykonuje się zdjęcie rentgenowskie dłoni kończyny górnej niedominującej (zwykle lewej) i porównuje się obraz rozwoju kości ze specjalnym atlasem[2]. U noworodków i niemowląt można również w tym celu wykonać zdjęcie rtg kolana. Za pomocą wieku kostnego, stosując odpowiednie tabele lub programy komputerowe możliwe jest obliczenie wzrostu, jaki osiągnie dziecko w życiu dorosłym[1]. Jest to również badanie przydatne w diagnostyce zaburzeń wzrastania.