Wielka czwórka I wojny światowej
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wielka czwórka I wojny światowej – przywódcy czterech spośród zwycięskich państw sprzymierzonych przeciw państwom centralnym podczas I wojny światowej, którzy wzięli udział w konferencji pokojowej w Paryżu w styczniu 1919.
Byli to[1]:
- David Lloyd George – premier Wielkiej Brytanii;
- Thomas Woodrow Wilson – prezydent Stanów Zjednoczonych;
- Georges Clemenceau – premier Francji;
- Vittorio Emanuele Orlando – premier Włoch.
Pierwsi trzej z nich określani bywali mianem „wielkiej trójki” (albo „grubej trójki”).