Wikiprojekt:Tłumaczenie artykułów/HMS Royal Oak (08)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
HMS Royal Oak był pancernikiem typu Revenge (R) służącym w brytyjskiej Royal Navy, storpedowanym 14 października 1939 przez niemiecki okręt podwodny U-47 w porcie w zatoce Scapa Flow. Zwodowany w 1914 i ukończony w 1916 okręt pierwszy raz został wykorzystany bojowo podczas bitwie jutlandzkiej. W okresie dwudziestolecia międzywojennego służył we Flocie Atlantyckiej, Home Fleet i Flocie Śródziemnomorskiej będąc kilkukrotnie obiektem przypadkowego ataku. Okręt znalazł się w centrum międzynarodowej uwagi po tym jak jego starsi oficerowie zostali skazani w 1928 roku podczas kontrowersyjnego procesu. W czasie dwudziestopięcioletniej służby podejmowano próby zmodernizowania okrętu, ale nie zdołano poprawić jego największej wady jaką była niska prędkość. W konsekwencji w momencie wybuchu II wojny światowej HMS „Royal Oak” nie spełniał już warunków do pełnienia służby jako okręt liniowy.
Uwaga! Ta strona została już zintegrowana z artykułem głównym i ma charakter historyczny bądź archiwalny. Prosimy nie modyfikować tej strony. Artykuł znajduje się obecnie pod hasłem HMS Royal Oak (08). Źródłowa wersja artykułu znajduje się pod hasłem en:HMS Royal Oak (08) |
- Zobacz też: HMS Royal Oak.
HMS "Royal Oak" w 1937 | |
Historia | |
Położenie stępki |
15 stycznia 1914 |
---|---|
Wodowanie |
17 listopada 1914 |
Royal Navy | |
Wejście do służby |
1 maja 1916 |
Zatopiony |
14 października 1939 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
standardowa: 29 150 ton |
Długość |
189 m |
Szerokość |
po zbudowaniu 27 metrów |
Zanurzenie |
8,7 m |
Napęd | |
4 śruby, turbiny parowe Parsonsa 18 kotłów Yarrow 40 000 shp (30 MW) | |
Prędkość |
20 węzłów (37 km/h) |
Zasięg |
4000 mil morskich (7400 km) |
Uzbrojenie | |
8 dział kal. 381 mm (w 4 wieżach dwudziałowych) 12 dział kal. 152 mm (w kazamatach) 8 dział przeciwlotniczych kal. 102 mm 16 dział przeciwlotniczych kal. 40 mm 4 wyrzutnie torped kal. 456 mm (zdjęte w 1922) | |
Załoga |
1009 do 1146 (pokojowa) |
Podczas ataku „Royal Oak” stał zakotwiczony w zatoce Scapa Flow na Orkadach i tam też zatonął jako pierwszy z pięciu brytyjskich pancerników i krążowników liniowych zatopionych podczas II wojny światowej. Straty w załodze były znaczne, gdyż z 1234 marynarzy aż 833 straciło życie na skutek nocnego ataku lub później w rezultacie odniesionych ran. Przewaga w liczbie okrętów liniowych jaką miała Wielka Brytania i jej alianci oznaczała, że strata przestarzałego weterana z I wojny światowej nie miała dużego wpływu na balans sił morskich, ale efekt na morale był odczuwalny. Dowódca U-Boota Günther Prien szybko stał się znaną osobistością i bohaterem wojennym, a po powrocie do Niemiec został odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego jako pierwszy oficer Kriegsmarine uhonorowany tym odznaczeniem. Brytyjczykom rajd U-47 zademonstrował niemiecką zdolność do przeniesienia wojny morskiej na brytyjskie wody terytorialne i doprowadził do szybkiego wprowadzenia zmian w zabezpieczeniu basenów portowych.
Obecnie leżący do góry dnem na głębokości 30 metrów z kadłubem 5 metrów poniżej powierzchni „Royal Oak” został uznany za grób wojenny. W corocznej ceremonii odbywającej się w dniu zatonięcia okrętu, nurkowie Royal Navy umieszczają banderę brytyjską na jego rufie. Nieautoryzowane nurkowanie w pobliżu wraku jest całkowicie zabronione.