Wikiprojekt:Tłumaczenie artykułów/Rudyard Kipling
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Joseph Rudyard Kipling (ur. 30 grudnia 1865 w Bombaju, zm. 18 stycznia 1936 w Londynie) – angielski pisarz i poeta, urodzony w Indiach. Laureat literackiej Nagrody Nobla (1907).
![]() | Uwaga! Ta strona została już zintegrowana z artykułem głównym i ma charakter historyczny bądź archiwalny. Prosimy nie modyfikować tej strony. Artykuł znajduje się obecnie pod hasłem Rudyard Kipling. Źródłowa wersja artykułu znajduje się pod hasłem en:Rudyard Kipling |
![]() | |||
Imię i nazwisko |
Joseph Rudyard Kipling | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Narodowość |
Brytyjczyk | ||
Dziedzina sztuki |
pisarz, poeta | ||
Muzeum artysty | |||
Ważne dzieła | |||
| |||
| |||
| |||
|
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/32/Nobel_prize_medal.svg/50px-Nobel_prize_medal.svg.png)
Zasłynął głównie wierszami: Mandalay (1890), Gunga Din (1890) i If— (1910) oraz twórczością skierowaną do dzieci i młodzieży: Księgą dżungli (1894), Takimi sobie bajeczkami (1902) i Pukiem z Pukowej Górki (1906) oraz powieścią Kim (1901). Ponadto jest autorem wielu opowiadań takich jak The Man Who Would Be King (1888) i zbiorów Life's Handicap (1891), The Day's Work (1898) oraz Plain Tales from the Hills (1888). Kipling jest uważany za wielkiego "innowatora w sztuce opowiadań"[1]. Jego książki dla dzieci na stałe wpisały się do kanonu klasyki literatury dziecięcej, a jego dzieła cenione są za wszechstronny styl i dar opowiadania.
Kipling w późnych latach XIX i wczesnych XX wieku był jednym z najpopularniejszych pisarzy angielskich, zarówno w dziedzinie prozy jak i poezji. W 1907 został laureatem literackiej Nagrody Nobla, stając się pierwszym nagrodzonym angielskojęzycznym pisarzem; wciąż pozostaje najmłodszym z laureatów. Spośród wielu zaszczytnych tytułów, Kiplingowi oferowano tytuł nadwornego poety i kilkukrotnie tytuł szlachecki, jednak odmawiał przyjęcia wszystkich[2].
Jednakże później Kipling był również postrzegany – jak powiedział o nim George Orwell, jako "prorok brytyjskiego imperializmu". W jego dziełach dostrzegano uprzedzenia i militaryzm[3][4], a wynikające z tego kontrowersje trwały przez dużą część XX wieku[5][6]. Według krytyka Douglasa Kerra "jest on wciąż autorem, który może wzbudzać zacięte spory, a jego pozycja w historii literatury i kultury daleka jest od rozstrzygniętej. Ale wraz z odchodzącą erą europejskich imperiów uznawany jest za nieporównywalnego interpretatora tego, jak postrzegano imperium. Ten fakt w połączeniu z rosnącym uznaniem dla jego niezwykłego daru narratorskiego sprawia, że staje się on siłą, z którą należy się liczyć"[7].