![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a0/Wirydianna_Fiszerowa_primo_voto_Kwilecka.jpg/640px-Wirydianna_Fiszerowa_primo_voto_Kwilecka.jpg&w=640&q=50)
Wirydianna Fiszerowa
polska pisarka / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wirydianna z Radolińskich herbu Leszczyc primo voto Kwilecka secundo voto Fiszerowa (1761-1826) – najstarsza córka Józefa Radolińskiego (zm. 1781), chorążego i podkomorzego wschowskiego (syna Józefa Stefana Radolińskiego i Teresy Świniarskiej) oraz Katarzyny Raczyńskiej (1744-1792), kasztelanki (córki Leona Raczyńskiego i Wirydianny Bnińskiej). Siostra Katarzyny Chłapowskiej i Antoniny Breza[1].
![]() Portret Wirydianny z Radolińskich Fiszerowej | |
![]() Leszczyc | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia |
1761 |
Data śmierci |
1826 |
Ojciec |
Józef Radoliński |
Matka |
Katarzyna Raczyńska |
Mąż |
1. Antoni Kwilecki |
Dzieci |
Anna Kwilecka |
Po pierwszym, nieudanym małżeństwie z Antonim Kwileckim, którego owocami byli córka Anna zwana Niną (ur. 1789) i syn Józef zwany Żużu (ur. 1791), poślubiła w roku 1806 generała Stanisława Fiszera (1769-1812).
Jest autorką ciekawego pamiętnika, w którym niezwykle barwnie opisała życie w epoce stanisławowskiej oraz przełom XVIII i XIX w. Wspomnienia te są cennym spojrzeniem na panoramę burzliwych czasów, w których przyszło jej żyć. Zawierają całą galerię portretów rodzinnych i postaci historycznych (Kościuszko, Dąbrowski, ks. Józef Poniatowski), które Wirydianna Fiszerowa poznała osobiście. Pamiętnik napisany po francusku wydał jej krewny Edward Raczyński, ambasador II Rzeczypospolitej w Londynie i Prezydent RP na Uchodźstwie.