Województwo radomskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Województwo radomskie – jedno z 49 województw istniejących w latach 1975–1998. Położone było w centralnej Polsce. Sąsiadowało z województwami: skierniewickim i piotrkowskim od zachodu, kieleckim i tarnobrzeskim od południa, lubelskim i siedleckim od wschodu oraz warszawskim od północy. W 1976 roku powierzchnia województwa radomskiego liczyła 7294 km² powierzchni i 682 000 mieszkańców.
| ||||
1975–1998 | ||||
Państwo | ||||
---|---|---|---|---|
Data powstania |
1 czerwca 1975 | |||
Data likwidacji |
31 grudnia 1998 | |||
Siedziba wojewody i sejmiku | ||||
Powierzchnia |
7294 km² | |||
Populacja (1998) • liczba ludności |
| |||
• gęstość |
104,6 os./km² | |||
Tablice rejestracyjne |
RA, RO, RD | |||
Położenie na mapie Polski |
Województwo radomskie zostało utworzone w przeważającej części z terenów przed reformą administracyjną 1975 wchodzących w skład województwa kieleckiego, z którego poza Radomiem otrzymało ono miasta Białobrzegi, Iłża, Kozienice, Lipsko, Pionki, Przysucha, Skaryszew, Szydłowiec, Wyśmierzyce, Zwoleń oraz Drzewica (miasto ponownie od 1987).
W nowym podziale administracyjnym, od 1999 r. obszar prawie całego dawnego województwa radomskiego znalazł się w województwie mazowieckim, ponadto gmina Gowarczów znalazła się w województwie świętokrzyskim, zaś gminę Drzewica włączono do łódzkiego.