Województwo rawskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Województwo rawskie leżało w zachodniej części Mazowsza. Jego stolicą była Rawa Mazowiecka. Powstało po inkorporacji do Korony Polskiej ziemi rawskiej i ziemi gostynińskiej w 1462 po śmierci Władysława II i Siemowita VI oraz inkorporacji ziemi sochaczewskiej w 1476 roku. Województwo istniało do 1793, kiedy po II rozbiorze znalazło się w granicach Królestwa Prus.
| ||||
1462–1793 | ||||
| ||||
Sentencja: Relucet Ravae robur[1] | ||||
Państwo | ||||
---|---|---|---|---|
Prowincja | ||||
Data powstania |
1462 | |||
Siedziba wojewody i sejmiku | ||||
Wojewoda |
zobacz: wojewodowie rawscy | |||
Popis |
pod Sochaczewem[2] | |||
Powierzchnia |
6 1073[3]. km² | |||
Populacja (1578) • liczba ludności |
| |||
• gęstość |
ok. 22,37 os./km² | |||
Podział administracyjny | ||||
| ||||
Liczba reprezentantów | ||||
| ||||
Położenie na mapie Rzeczypospolitej | ||||
|
Województwo posiadało dwóch senatorów większych – wojewodę i kasztelana rawskich, oraz dwóch mniejszych – kasztelanów: sochaczewskiego i gostynińskiego. Na terenie województwa znajdowały się trzy starostwa grodowe: rawskie, sochaczewskie i gostynińskie. Mundur wojewódzki składał się ze szkarłatnego kontusza z czarnymi wyłogami oraz białego żupana, na guzikach umieszczona była litera R.