Wołgogradzka Fabryka Traktorów
fabryka sprzętu ciężkiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
fabryka sprzętu ciężkiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wołgogradzka Fabryka Traktorów (ros. Волгоградский тракторный завод – Wołgogradskij traktornyj zawod), w skrócie (ВгТЗ, WgTZ), w latach 1930–1961 Stalingradzka Fabryka Traktorów imienia Feliksa Dzierżyńskiego, STZ, Сталинградский тракторный завод имени Ф. Э. Дзержинского (СТЗ) – fabryka traktorów i wozów bojowych w Wołgogradzie, w ZSRR / Rosji.
Wejście główne do fabryki w Wołgogradzie (2011 r.) | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data założenia |
1930 |
Data likwidacji |
2017 |
Położenie na mapie obwodu wołgogradzkiego | |
Położenie na mapie Rosji | |
48°48′08″N 44°36′22″E | |
Strona internetowa |
Do roku 1961, Wołgogradzka Fabryka Traktorów funkcjonowała pod nazwą Stalingradzka Fabryka Traktorów imienia Feliksa Dzierżyńskiego (STZ)[1]. Fabryka została zbudowana jako jeden z pierwszych zakładów przemysłowych w ramach szybkiego uprzemysławiania ZSRR. Budowa Stalingradzkiej Fabryki Traktorów została przeprowadzona przy pomocy przedsiębiorstw państw zachodnich, przede wszystkim Stanów Zjednoczonych Ameryki. Prace projektowe – zrealizowane w możliwie najkrótszym czasie – zostały przeprowadzone przez amerykańskiego architekta Alberta Kahna , współpracował przy tej inwestycji z Saulem Bronem[2]. Budowniczym fabryki był W.P. Martinienko[3]. СТЗ został otwarty w 1930 roku.
Przed II wojną światową produkowano m.in. ciągniki rolnicze STZ-3 i STZ-NATI , a także czołgi, w tym podczas wojny, T-34.
Po II wojnie światowej zakład odbudowano ze zniszczeń i kontynuowano produkcję ciągników STZ-NATI[4]. 25 listopada 1949 wdrożono do produkcji wielkoseryjny ciągnik z silnikiem diesla DT-54[4]. 22 listopada 1949 fabryka rozpoczęła produkcję silników diesla do ciągników. 16 lipca 1956 zakończono montaż dwóch doświadczalnych ciągników DT-75. W maju 1960 roku postanowiono przystosować fabrykę do produkcji ciągnika DT-75. 28 sierpnia 1967 roku fabryka rozpoczęła seryjną produkcję ciągnika DT-75M, natomiast w 1969 roku DT-75B – wersję przeznaczoną na bagna. W lipcu 1978 roku została podjęta decyzja w sprawie produkcji ciągników DT-75C i modernizacji zakładu. W lutym 1983 roku wyprodukowano dwumilionowy ciągnik. W 1997 roku gąsienicowy ciągnik rolniczy WT-100 otrzymał certyfikat.
W grudniu 2002 roku fabryka została podzielona na 5 przedsiębiorstw:
które stanowiły grupę spółek Wołgogradskowo Traktornowo Zawoda
oraz spółkę produkującą uzbrojenie, która w tę grupę nie wchodziła.
W marcu 2003 roku, ВгТЗ weszła w skład grupy przemysłowej Agromaszholding. Gdy jeszcze fabryka produkowała stała się częścią przedsiębiorstwa inżynieryjno-przemysłowego pod firmą Koncern Traktornyje Zawody (pol. Koncern Fabryki Ciągników), produkującego ciągniki dwóch modyfikacji DT-75, Agromasz 90TG i Agromasz 150TG. Obecnie ciągniki są produkowane w Czeboksarach, przez Wołżskij Kombajnowyj Zawod.
Ostatnią produkcją w zakładzie była jedynie produkcja wojskowa[6]. Zakład jest w znacznej części zburzony, stan 2021 r., poza główną bramą i biurowcem, który jest wynajmowany na usługi biurowe.
Pojazdy wojskowe |
Ciągniki |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.