Wyprawa na Baleary mająca miejsce między 1113 a 1115 rokiem, była zbrojną ekspedycją chrześcijan przeciwko islamskiej Taifie istniejącej wówczas na wyspach. Wyprawa nosiła wiele znamion krucjaty i za taką jest uznawana. Przygotowania do ataku zaczęły się od porozumienia między Republiką Pizy a Rajmundem III, hrabią Barcelony, zawartego w 1113 roku. Plany sojuszników znalazły wsparcie u papieża Paschalisa II i do ekspedycji przyłączyło się wielu możnowładców z Katalonii, Oksytanii a także kontygnenty z północnej Italii, Sardynii i Korsyki. Inspiracją dla członków wyprawy był prawdopodobnie norweski król Sigurd I, który w czasie krucjaty zaatakował Formenterę[1]. W 1115 roku pokonano muzułmanów na wyspach, ale sukces był krótkotrwały ponieważ już rok później wyznawcy islamu ponownie podbili Baleary. Głównym źródłem traktującym o losach wyprawy jest pizańska Liber maiolichinus de gestis Pisanorum illustribus.
Szybkie fakty Czas, Miejsce ...
Zamknij