Węgiel brunatny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Węgiel brunatny – skała osadowa pochodzenia organicznego roślinnego powstała w neogenie w erze kenozoicznej ze szczątków roślin bez dostępu powietrza. Zawartość węgla 62–75%. Często stosowany jako paliwo. Jego wartość opałowa waha się od 7,5 do 21 MJ/kg[1]. Węgiel brunatny jest nieodnawialnym źródłem energii.