Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Zoigl
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Zoigl (także Zeugl albo Kommunbier) – piwo dolnej fermentacji, produkowane w północnej części Górnego Palatynatu w Niemczech i warzone przez osoby prywatne. Zacier na zoigla przygotowuje się w publicznym browarze (Kommunbrauhaus). Browarnicy zabierają brzeczkę do domu i fermentują ją przy użyciu drożdży. Każdy z nich wykorzystuje swój tradycyjny przepis, więc smak zoigla nie jest jednorodny i różnice między poszczególnymi miejscowościami, i piwowarami są wyczuwalne.

Remove ads
Piwo
Zoigl jest piwem dolnej fermentacji, wytwarzanym jako piwo jasne albo ciemne. Zawartość drożdży, ekstraktu i alkoholu nie odbiega od piw produkowanych w typowych browarach, niższe jest za to nasycenie dwutlenkiem węgla. Liczne zoigle nie są filtrowane i pozostają naturalnie mętne (tzw. Zwickelbier).
Rozpowszechnienie

Zoigla wytwarza się głównie w północnej części Górnego Palatynatu w wiejskich browarach-spółdzielniach, będących wspólną własnością mieszkańców, a produkcją zajmują się osoby prywatne[1]. Przywilej warzenia jest dziedziczony z pokolenia na pokolenia i przypisany do domów oraz parcel, a także zarejestrowany w księgach wieczystych. Przez długi czas krąg osób uprawnionych był więc ograniczony. Gminy często zbierają „kotłowe“ („Kesselgeld“), które służy opłaceniu energii elektrycznej, oświetlenia, wody, ubezpieczenia i pokrywa koszty napraw[2]. Cały przebieg produkcji musi nadzorować piwowar, którego dodatkowym obowiązkiem jest informowanie urzędów skarbowych o skali produkcji, gdyż producenci zoigla muszą odprowadzać podatek piwny (Biersteuer).
Remove ads
Tradycja


Wyszynk piwa wyprodukowanego przez członków zrzeszenia odbywa się w wyznaczonych turach, trwających od 2 do 4 tygodni[1]. Osoba, której kolej akurat przypada wywiesza ze szczytowego okna swojego domu charakterystyczną gwiazdę („Zoiglstern“ albo „Brauerstern“), miotełkę z witek albo gałązki świerku[1]. Nazwa piwa, zoigl, pochodzi od słowa zeigen i oznacza w północnobawarskim dialekcie po prostu znak albo szyld[1]. Rolę piwiarni (Zoiglstube) pełnią zwyczajowo salon i kuchnia domu[3].
Szynkarze oferują do swojego piwa, nalewanego prosto z beczki przekąski, często własnej produkcji[1].
Podobna tradycja jest znana we Frankonii pod nazwą Hausbräu.
Zoigla produkuje się również na własne potrzeby. Grupa zainteresowanych i uprawnionych kupuje surowce i warzy piwo, a po warzeniu brzeczka jest dzielona pomiędzy browarników, którzy w beczkach zabierają ją do domów i po dokończeniu fermentacji rozlewają zoigla do butelek[1].
Region zoigla
Podsumowanie
Perspektywa
Tradycja produkcji zoigla istniała w 75 miejscowościach w Górnym Palatynacie, wymienionych w rozporządzeniu z 1854[4]. Prócz wymienionych poniżej pięciu miejscowości, gdzie nadal wytwarza się zoigla, istnieją także typowe restauracje, które mają zoigla w ofercie całorocznie bądź sezonowo, jednak z tradycją mają niewiele wspólnego, gdyż są otwarte przez cały rok, a piwo zoigl stanowi tylko dodatek do ich oferty.
Zoigl ze spółdzielczych browarów
Dwudziestu browarników zrzeszyło się i oznacza produkty godłem „Echter Zoigl vom Kommunbrauer“. Prowadzą oni wyszynk w następujących miejscowościach[5]:
- Eslarn
- Falkenberg
- Mitterteich
- Neuhaus (część Windischeschenbach)
- Windischeschenbach
Miejscowości z prywatnymi browarami, w których wytwarza się m.in. zoigla
Inne piwa produkowane w podobny sposób

- Kommune w Neuhaus an der Pegnitz
- Beckn Bier, tradycyjne piwo domowego wyrobu z Bayreuth
- Flinderer, sezonowy wyszynk browarników w Pegnitz
- Communebrauerei w Kaufbeuren
- spółdzielczy browar w Seßlach
- do tradycji nawiązuje piwo Zoiglstar z Gettysburga w Stanach Zjednoczonych
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads