Korzeń przywspółczulny (radix parasympathica) – tworzy go nerw skalisty mniejszy prowadzący włókna (przedzwojowe gałęzi nerwu językowo-gardłowego z jądra początkowego ślinowego dolnego[3]) do ślinianki przyusznej i gruczołów ślinowych (mniejszych) – policzkowych. Włókna przywspółczulne ulegają w tym zwoju przełączeniu[2].
Korzeń współczulny (radix sympathica) – pochodzi z nerwu skalistego głębokiego lub ze splotu tętnicy oponowej środkowej. Włókna współczulne przez zwój ten przechodzą tranzytem – bez przełączenia na synapsie[2].
Gałąź łącząca z nerwem uszno-skroniowym (ramus communicans cum nervo auriculotemporali) – prowadzi włókna zazwojowe, przywspółczulne do ślinianki przyusznej
Gałąź łącząca z gałęzią oponową nerwu żuchwowego (ramus communicans cum ramo meningeo nervi mandibularis) – prowadzi włókna unerwiające czuciowo fragment opony twardej
Gałąź łącząca ze struną bębenkową (ramus communicans cum chorda tympani) – prowadzi włókna ruchowe nerwu twarzowego dla mięśnia dźwigacza podniebienia miękkiego
Gałąź łącząca z nerwem policzkowym (ramus communicans cum nervo buccali) – prowadzi włókna wydzielnicze dla gruczołów (ślinowych mniejszych) błony śluzowej policzka
Gałąź łącząca z nerwem skalistym większym (ramus communicans cum nervi petroso majore) – prowadzi włókna czuciowe i przywspółczulne do nerwu językowego.
Gałąź łącząca z nerwem językowym (ramus communicans cum nervo petroso majore).
AdamA.BochenekAdamA., MichałM.ReicherMichałM., Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN978-83-200-3258-1.