Związki organiczne

Związki organiczne – wszystkie związki chemiczne zawierające węgiel, oprócz nielicznych najprostszych związków tradycyjnie zaliczanych do związków nieorganicznych[1]. Do wyjątków tych zalicza się tlenek węgla[1], dwutlenek węgla[1], dwusiarczek węgla[2][3], diselenek węgla[4], węgliki, cyjanowodór oraz kwas węglowy, cyjanowy, izocyjanowy, piorunowy i ich sole (węglany, wodorowęglany, cyjanki, cyjaniany itd.)[1][5].

Pierwotnie przez związki organiczne rozumiano te, które występują tylko w organizmach żywych oraz ich syntetyczne pochodne. Jednak wraz z rozwojem chemii organicznej okazało się, że można sztucznie otrzymać niemal wszystkie związki organiczne wychodząc z nieorganicznych substratów, stąd zdecydowano się zmienić definicję na współczesną[5].

Związki organiczne mogą też zawierać praktycznie wszystkie pozostałe pierwiastki chemiczne. Najczęściej są to wodór, tlen i azot, zwane razem z węglem pierwiastkami organicznymi. Do innych często występujących pierwiastków można zaliczyć siarkę, fosfor oraz fluorowce.