Monomery stosowane do syntezy polimerów syntetycznych na podstawie budowy można zaklasyfikować do trzech grup:^[2]

monomery winylowe – związki mające wiązania wielokrotne węgiel-węgiel (jak np. etylen CH₂=CH₂), które pękają w trakcie reakcji polimeryzacji co prowadzi do powstawania poliolefin
monomery cykliczne – związki zawierające labilne układy cykliczne (np. cyklobutan), które ulegają otwarciu pierścienia w trakcie polimeryzacji – otrzymuje się w ten sposób m.in. poliamidy
monomery funkcyjne – związki mające minimum dwie reaktywne grupy funkcyjne, które w wyniku reakcji polikondensacji lub poliaddycji prowadzą do powstania polimerów zawierających charakterystyczne układy wiązań, np. poliuretanów

Na podstawie pochodzenia monomery klasyfikuje się jako^[2]:

monomery naturalne – tworzące polimery naturalne (biopolimery), np. cukry proste tworzące wielocukry; reszty aminokwasowe wchodzące w skład białek, nukleotydy budujące kwasy nukleinowe
monomery syntetyczne – wykorzystywane do syntezy polimerów syntetycznych, np. etylen tworzący polietylen i jego pochodne

Klasyfikacja

Zobacz też