Żarowo (województwo zachodniopomorskie)

Integralne części wsi Żarowo^[3]^[4]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0783769	Mokrzyca	część wsi

Historia

Bardzo stara osada słowiańska, owalnica o wydłużonej formie^[5]. W 1248 roku książę Barnim I przekazał Żarowo biskupom kamieńskim, a w 1356 roku przekazano je Stargardowi i do XIX w. było jego własnością.

W 1939 roku we wsi było 14 gospodarstw rolnych, o średniej powierzchni 20 ha. Po 1945 roku indywidualne gospodarstwa rolne zostały reaktywowane.

Położenie i komunikacja

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego. Obecnie znajduje się w powiecie stargardzkim, w gminie Stargard (ok. 2 km na północny zachód od Stargardu, w kierunku Goleniowa).

Do Żarowa kursują autobusy MZK Stargard linii nr 31. Dawniej można było również dojechać kolejką wąskotorową (linia Stargard – Dobra), która jest obecnie nieczynna. Pociągi kursowały do 2001 roku. W miejscowości znajdują się również dwa przystanki PKS.

Warto zobaczyć

Podsumowanie

Perspektywa

Kościół

Osobny artykuł: Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Żarowie (województwo zachodniopomorskie).

Neoromański granitowy kościół z XIX wieku. Wybudowany w latach 1856–1860, prawdopodobnie oparty na XVIII-wiecznych murach. Dawna świątynia protestancka, obecnie katolicka pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Od wschodu posiada pięcioboczną absydę. Szczyty wschodni i zachodni schodkowane, dekorowane blendami.

Wieża kościelna trzykondygnacyjna, kryta dachem namiotowym. Obecny kształt dachu wieży różni się od przedwojennego, który miał kształt stożka.

Na wieży znajduje się dzwon, odlewany w Szczecinie, pochodzący prawdopodobnie z sąsiedniej wsi – Lubowa. W wieży kościelnej znajdują się dwa miejsca na dzwony, co pozwala przypuszczać, że zostały one zabrane przez wojska niemieckie bądź radzieckie.

Według miejscowych opowieści, wieża kościoła została zniszczona przez wojska radzieckie z powodu niemieckiego snajpera, mającego tam swoje stanowisko ogniowe.

Wewnątrz świątyni znajdują się: strop belkowy, odeskowany. Istnieje empora organowa i ławki z czasów budowy kościoła.

Wokół kościoła znajduje się gotycki mur z bramką zamkniętą ostrym łukiem, dekorowaną fryzem wnękowym z XV w. Dawniej wokół kościoła był również cmentarz (świadczą o tym fragmenty pomników i skalnych bloków).

Cmentarz komunalny

Cmentarz ewangelicko-katolicki znajduje się w zachodniej części wsi. Na cmentarzu wznosi się stary, kamienny pomnik, postawiony dla uczczenia pamięci niemieckich żołnierzy z Żarowa poległych w czasie I wojny światowej. Na tablicy zostały wypisane nazwiska ofiar. Obecnie większość nazwisk jest trudna do odczytania albo zupełnie nieczytelna, a sam pomnik jest w złym stanie.

Most kolejowy

Na wschód od Żarowa, obok drogi do Lubowa, znajduje się zbudowany w 1895 r. na Iną stalowy most kolejki wąskotorowej, obecnie nieużywany.

Huta szkła

Obecnie w hucie nie wyrabia się szkła, istnieje jedynie zdobnictwo na zamówienie. Położona jest na jednym ze wzniesień we wsi.

Stadnina koni „Horse Riding”

Stadnina koni znajduje się również na jednym ze wzniesień. Jej właścicielem są państwo Cieśla.

Stadnina Żarowo

Stadnina koni znajdująca się na jednym z wzniesień. Jej właścicielem są państwo Lewandowscy.

Lipa drobnolistna

Rozrosłe drzewo, znajdujące się na terenie przy kościele, wrośnięte w mur. Jest jedynym we wsi pomnikiem przyrody.

Krzyż pokutny (obecnie nieistniejący)

Według miejscowych opowieści, w Żarowie znajdował się krzyż pokutny, bardzo podobny do tego ze Stargardu. Prawdopodobnie zaginął w czasie II wojny światowej lub tuż po niej.

Remove ads