Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
18 Dywizja Strzelców
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
18 Dywizja Strzelców – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.
1 sierpnia 1920 dywizja liczyła w stanie bojowym 7005 żołnierzy z tego piechoty 5424, a kawalerii 220. Na uzbrojeniu posiadała 119 ciężkich karabinów maszynowych i 40 dział[1].
3 sierpnia 1920 dywizja ta została rozbita przez polskie oddziały grupy płk. Łuczyńskiego na południowy zachód od Łomży. Polacy wzięli wówczas ok. 500 jeńców, 6 dział i 400 wozów taborowych wraz ze sprzętem.
17 sierpnia 1920 dywizja bez powodzenia walczyła w okolicach Płońska, po czym nastąpił odwrót wojsk bolszewickich trwający aż do 25 sierpnia.
Remove ads
Struktura organizacyjna
Skład na dzień 1 sierpnia 1920[2]:
- dowództwo dywizji
- 52 Brygada Strzelców
- 154 pułk strzelców
- 155 pułk strzelców
- 156 pułk strzelców
- dywizjon artylerii
- 53 Brygada Strzelców
- 157 pułk strzelców
- 158 pułk strzelców
- 159 pułk strzelców
- dywizjon artylerii
- 54 Brygada Strzelców
- 160 pułk strzelców
- 162 pułk strzelców
- dywizjon artylerii
- dywizjon kawalerii
W tym dniu dywizja posiadała 8000 „bagnetów”, 220 „szabel”, 135 karabinów maszynowych, 24 3-calowe armaty dywizyjne wz. 1902, 16 innych dział[2].
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads