1 Dywizja Kawalerii (III Rzesza)

1 Dywizja Kawalerii (niem. 1 Kavallerie-Division) – dywizja kawalerii niemieckiej, uczestniczyła w agresji na Polskę i Francję oraz w ataku na Związek Radziecki.

I Dywizja Kawalerii

I. Kavallerie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1939
Rozformowanie	1941
Tradycje
Rodowód	1 Brygada Kawalerii
Kontynuacja	24 Dywizja Pancerna
Dowódcy
Pierwszy	gen. Kurt Feldt
Działania zbrojne
II wojna światowa agresja na Francję agresja na ZSRR
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	kawaleria
Skład	patrz tekst

Historia

Dywizję utworzono 25 października 1939 roku, na bazie 1 Brygady Kawalerii która brała udział w agresji na Polskę. Następnie 1 Dywizja Kawalerii uczestniczyła w agresji na Francję, prowadząc atak przez terytorium Holandii. W związku z planowaną agresją na ZSRR została przerzucona na okupowane ziemie polskie. W 1941 roku uczestniczyła w walkach z Armią Czerwoną pod Mińskiem, Homlem i Kijowem. Nad rzeką Prypeć brała udział w zwalczaniu partyzantki radzieckiej^[1]. Po odesłaniu do Prus Wschodnich 5 listopada 1941 roku została przeformowana w 24 Dywizję Pancerną^[1].

W czasie walk w Belgii i we Francji (podobnie jak na innych frontach) 1 Dywizja Kawalerii używana była głównie do rozpoznania i ochrony rejonów niedostępnych dla wojsk zmechanizowanych. Podstawową bronią kawalerzystów był karabinek Kar98k^[2].

Dowódcy dywizji

• gen. Kurt Feldt
• płk Otto Mengers^[3]

Skład dywizji

• 1 Brygada Kawalerii
• 2 Brygada Kawalerii oraz pułk artylerii konnej, batalion cyklistów, kompania niszczycieli czołgów, batalion inżynieryjny, batalion łączności i dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe^[1]