31 Dywizjon Pancerny

31 Dywizjon Pancerny – pancerny pododdział rozpoznawczy Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.

31 Dywizjon Pancerny

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	sierpień 1939
Rozformowanie	wrzesień 1939
Tradycje
Rodowód	7 Batalion Pancerny
Dowódcy
Pierwszy	kpt. Brunon Błędzki
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Rodzaj wojsk	bronie pancerne
Podległość	Suwalska Brygada Kawalerii

TKS -czołg podstawowy dywizjonu

Brunon Błędzki

Znaki taktyczne malowane na czołgach lekkich i rozpoznawczych^[a]

Znaki taktyczne malowane na pojazdach pancernych^[b]

Dywizjon nie występował w pokojowej organizacji wojska. Został sformowany w sierpniu 1939 roku w Grodnie dla Suwalskiej Brygady Kawalerii^[1] w grupie jednostek oznaczonych kolorem żółtym^[2]. Jednostką mobilizującą był 7 batalion pancerny^[3].

Działania bojowe

Po sformowaniu w Grodnie, dywizjon 27 sierpnia 1939 przeszedł marszem kołowym w okolice folwarku Płociczno zabezpieczając tym samym jeden ze szlaków prowadzących do Puszczy Augustowskiej. Przewidywano użycie dywizjonu wspólnie z 3 pułkiem szwoleżerów do wykonania wypadu w kierunku Olecka i opanowania tamtejszego węzła drogowego^[4]. Plany nie zostały nigdy zrealizowane. Do czasu opuszczenia przez brygadę „cypla suwalskiego” czołgi nie oddały ani jednego strzału^[4].

Skład

• Dowództwo (poczet dowódcy)
• szwadron samochodów pancernych (8 wozów bojowych wzór 34-II)
• szwadron czołgów rozpoznawczych - (13 czołgów TKS)
• szwadron? (pluton?) techniczno - gospodarczy

Obsada personalna

Obada personalna we wrześniu 1939^[3]

• dowódca — kpt. br. panc. Brunon Błędzki †1940 Katyń^[5]
• adiutant — ppor. br. panc. rez. Mieczysław Wacław Westerski †1940 Katyń^[6]
• oficer gospodarczy (płatnik) - ppor. rez. Jerzy Fenaszek
• dowódca szwadronu czołgów — por. br. panc. Antoni Palukajtys †1940 Katyń^[7]
  • dowódca I plutonu — por. piech. Apolinary Zygmunt Bokun^[8]
  • dowódca II plutonu — ppor. rez. inż. Karol Augustowski †1940 Katyń^[9]
• dowódca szwadronu samochodów pancernych — por. br. panc. Edward Antoni Popielarski (zaginął w niewoli)
  • dowódca I plutonu - por. br. panc. Henryk Płungus^[8]
• dowódca plutonu techniczno–gospodarczego — por. piech. Apolinary Antoni Grzeszczak

Uwagi

1. 1 – czołg dowódcy kompanii; 2 – czołg dowódcy 1 plutonu; 3 – czołg dowódcy 2 plutonu; 4 – czołg dowódcy 3 plutonu; 5 – czołgi z 1 plutonu; 6 – czołgi z 2 plutonu; 7 – czołgi z 3 plutonu
2. 1 – wóz dowódcy szwadronu; 2 – wóz dowódcy 1 plutonu; 3 – wóz dowódcy 2 plutonu; 4 – wóz z 1 plutonu; 5 – wóz z 2 plutonu.