84 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Dolnoaustriacki Pułk Piechoty Nr 84 (IR Nr 84) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Ten artykuł dotyczy austro-węgierskiego Pułku Piechoty Nr 84. Zobacz też: inne pułki piechoty noszące numer „84”.

Dolnoaustriacki
Pułk Piechoty Nr 84

Niederösterreichisches Infanterieregiment Nr. 84

Historia
Państwo	Austro-Węgry
Sformowanie	1883
Rozformowanie	1918
Nazwa wyróżniająca	Dolnoaustriacki
Tradycje
Święto	13 maja
Dowódcy
Pierwszy	płk Moriz Fraenzel
Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	Wiedeń, Wiener Neustadt
Rodzaj sił zbrojnych	c. i k. Armia
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	25 Dywizja Piechoty

Szefowie pułku

FZM Ferdinand von Bauer

książę Alfred

Arthur Heinrich von Bolfras

Mundury

Kapitan IR Nr 84 w mundurze służbowym

Kurtka chorążego IR Nr 84

Historia pułku

Pułk został utworzony 1 stycznia 1883 z połączenia czterech batalionów wydzielonych ze składu Liniowych Pułków Piechoty Nr: 4, 14, 49 i 59^[1][2]. Sztab pułku stacjonował w Wiedniu, a Komenda Okręgu Uzupełnień mieściła się w Wiener Neustadt^[1]. Pierwszym komendantem okręgu uzupełnień był major Julius von Engel^[1].

W 1889 sztab pułku razem z 1., 3. i 4. batalionem stacjonował w Wiedniu, natomiast 2. batalion i Komenda Okręgu Uzupełnień w Wiener Neustadt^[3]. Pułk wchodził w skład 50 Brygady Piechoty należącej do 25 Dywizji Piechoty^[4].

Okręg uzupełnień nr 84 Wiedeń (Wiedeń B) na terytorium 2 Korpusu^[2].

Kolejnymi szefami pułku byli:

• FZM Ferdinand von Bauer (1883-1893),
• książę Saksonii-Coburga-Gothy Alfred (1894 – †30 VII 1900),
• generał pułkownik Arthur Heinrich von Bolfras (od 1900)^[2].

Swoje święto pułk obchodził 13 maja, w rocznicę walki stoczonej w 1809 pod Schwarze Lackenau^[2].

Kolory pułkowe: karmazynowy (karmesinrot) jak w Pułkach Piechoty Nr 81, 82 i 96, guziki żółte (niem. Knöpfe gelb)^[5][6].

Skład narodowościowy w 1914 roku 94% – Niemcy^[7].

W latach 1903–1909 sztab i wszystkie bataliony oprócz I w Krems an der Donau. I batalion w Wiedniu.

W 1914 sztab razem z 2. i 3. batalionem stacjonował w Krems an der Donau, 1. batalion w Wiedniu, natomiast 4. batalion był detaszowany w Sarajewie^[2].

W 1914 bataliony I, II i III, 25 Dywizja Piechoty, 49 Brygada Piechoty, walczyły na froncie wschodnim. IV batalion walczył na froncie bałkańskim w 6 Armii – XV Korpus Austro-Węgier, 1 Dywizja Piechoty, 9 Brygada Górska^[8].

W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w końcu 1914 i na początku 1915 roku w Galicji oraz w Królestwie Kongresowym. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach: Zawierciu i Włodowicach.

W czasie I wojny światowej w szeregach pułku walczył m.in. porucznik Stanisław Szuber.

Komendanci pułku

• płk Moriz Fraenzel (1883^[1]–1886 → komendant 14 Brygady Piechoty^[9], generał major od 9 maja 1887)
• płk Karl König von Festenwall (1886^[9]–1891 → generał major, komendant 11 Brygady Piechoty)
• płk Franz Kuhn von Kuhnenfeld (1903–1907)
• płk Oskar Stelzl (1908)
• płk Konrad Essler (1909–1912)
• płk Viktor Severus von Laubenfeld (1913–1914^[2])