Abaton

Abaton (z gr. a- 'nie', bainein 'iść') – termin architektoniczny o kilku znaczeniach:

• w Starożytnej Grecji sypialnia dla pacjentów oczekujących cudownego uzdrowienia podczas snu. Zwykle budowany jako długa stoa (np. abaton Epidauros ma 70 m);
• święte miejsce, zazwyczaj okręg sakralny, podziemne pomieszczenie przy świątyni greckiej, lub święty gaj do którego dostęp mieli wyłącznie kapłani a czasami wierni, którzy poddali się oczyszczeniu rytualnemu^[1].

Zobacz hasło abaton w Wikisłowniku

Zobacz też

• Temenos