Abraham van den Tempel

Abraham Lambertsz. van den Tempel (ur. ok. 1622 w Leeuwarden, zm. 4 października 1672 w Amsterdamie)^[1] – holenderski malarz okresu baroku.

Abraham van den Tempel

Imię i nazwisko	Abraham Lambertsz. van den Tempel
Data i miejsce urodzenia	ok. 1622 Leeuwarden
Data i miejsce śmierci	4 października 1672 Amsterdam
Narodowość	holenderska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	barok

Abraham van den Tempel, Portret młodej kobiety jako Diany (1669)

Życiorys

Początkowo uczył się malarstwa u swego ojca Lamberta Jacobszoona^[1][2][3], a po jego śmierci w 1636 wyjechał do Amsterdamu i kontynuował naukę u Jacoba Backera^[1][2][4]. W 1647 osiadł w Lejdzie^[1][2], gdzie się ożenił^[1][3][4] i podjął pracę w wytwórni sukna^[1]. W 1648 został uczniem malarza Jorisa van Schootena^[1][5]. W tym samym roku został współzałożycielem gildii św. Łukasza w Lejdzie^[1][3], w której był oficjelem (pełniącym funkcje zarządzające) w latach 1657 i 1658 oraz dziekanem w 1659^[1]. W lutym 1653 został studentem matematyki na Uniwersytecie Lejdejskim^[1]. W 1660 przeniósł się do Amsterdamu, gdzie pozostał do śmierci^[1][2][4].

Twórczość

W swoich wczesnych obrazach biblijnych i alegorycznych wzorował się na twórczości Backera^[4]. Później zajął się przede wszystkim malarstwem portretowym, gdzie wyraźnie widoczny jest wpływ Bartholomeusa van der Helsta^[2][4][3] oraz lejdejskich, haarlemskich i amsterdamskich malarzy klasycystów^[2]. Jednak z czasem artysta wypracował swój własny styl, a jego obrazy należą do najlepszych portretów holenderskich trzeciej ćwierci XVII wieku^[4].

Malował portrety indywidualne (Portret wdowy po admirale van Balenie, 1670), pendanty (Portret Pietera de la Court i jego drugiej żony Cathariny van der Voort, 1667) i portrety zbiorowe (David Leeuw z rodziną, 1671). Charakterystyczna w tych portretach jest ich klasycyzacja, widoczna w kompozycji, statycznych pozach i wystudiowanych gestach, wyrafinowanej kolorystyce oraz eleganckim wykonaniu detali, szczególnie tkanin^[2][4].

Uczniami van den Templa byli m.in. Frans van Mieris (starszy), Ary de Vois, Michiel van Musscher i Carel de Moor^[1][2][4].

Wybrane dzieła

• Minerwa koronująca personifikację Lejdy (1650) – Museum De Lakenhal, Lejda
• pendant Portret Pietera de la Court i jego drugiej żony Cathariny van der Voort (1667) – Rijksmuseum, Amsterdam
• Albertine Agnes van Nassau z dziećmi (1668) – Fries Museum, Leeuwarden
• Portret młodej kobiety jako Diany (1669) – Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, Warszawa
• Portret wdowy po admirale van Balenie (1670) – Ermitaż, Petersburg
• Dawid Leeuw z rodziną (1671) – Rijksmuseum, Amsterdam
• Portret Jana van Amstel i jego żony Anny Boxhoorn (1671) – Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam
• Hendrick van Westerhout – Gemäldegalerie, Berlin

Galeria

• 
  Minerwa koronująca personifikację Lejdy
• 
  pendant Pieter de la Court
• 
  pendant Catharina van der Voort
• 
  Portret wdowy po admirale van Balenie
• 
  Dawid Leeuw z rodziną
• 
  Portret Jana van Amstel i jego żony Anny Boxhoorn