Adolf Kussmaul

Adolf Kussmaul (Adolf Kußmaul, ur. 22 lutego 1822 w Graben koło Karlsruhe, zm. 28 maja 1902 w Heidelbergu)^[1] – niemiecki lekarz i naukowiec.

Adolf Kussmaul

Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1822 Graben
Data i miejsce śmierci	28 maja 1902 Heidelberg
profesor nauk medycznych
Specjalność: interna
Alma Mater	Uniwersytet w Heidelbergu
Profesura	1859
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet w Heidelbergu Uniwersytet w Erlangen Uniwersytet Albrechta i Ludwika we Fryburgu Kaiser-Wilhelm-Universität w Strasburgu

Profesor uniwersytetu w Erlangen (1859–1863), uniwersytetu we Fryburgu Bryzgowijskim (1863–1876) i uniwersytetu w Strasburgu (1876–1888)^[1].

Był pionierem w dziedzinach gastroskopii i ezofagoskopii. W roku 1868 jako pierwszy na świecie wykonał badanie gastroskopowe wykorzystując w tym celu wziernik pęcherzowy. 5 lat później opisał śpiączkę cukrzycową, której towarzyszy tzw. oddech Kussmaula.

Od jego nazwiska nazwano w medycynie:

• oddech Kussmaula – występujący m.in. w kwasicy cukrzycowej
• objaw Kussmaula
• choroba Kussmaula (guzkowe zapalenie tetnic), opisane przez niego w 1866 roku.