Ajip Rosidi

Ajip Rosidi (ur. 31 stycznia 1938 w Jatiwangi^[1], zm. 29 lipca 2020 w Magelang^[2]) – indonezyjski pisarz, poeta, prozaik i tłumacz^[1].

Ajip Rosidi

Data i miejsce urodzenia	31 stycznia 1938 Jatiwangi, Cirebon
Data i miejsce śmierci	29 lipca 2020 Magelang
Narodowość	indonezyjska

Życiorys

Karierę pisarską rozpoczął we wczesnej młodości. Jako pisarz debiutował na łamach gazety „Indonesia Raya”. W wieku czternastu lat zaczął publikować swoje teksty na łamach czasopism: „Mimbar Indonesia”, „Siasat”, „Gelanggang”, „Keboedajaan Indonesia”^[1].

W 2001 roku wydał publikację Ensiklopedi Kebudayaan Sunda, współtworzoną z szeregiem badaczy indonezyjskich^[1].

W 1967 roku został zatrudniony na Universitas Padjadjaran. W latach 80. przebywał w Japonii. Był wykładowcą gościnnym na Osaka University of Foreign Studies. Piastował stanowisko profesora nadzwyczajnego na Kyoto Sangyo University, Tenri University i Osaka University of Foreign Studies^[1].

Tłumaczył literaturę sundajską na język indonezyjski^[1].

Wybrana twórczość

• (1950) Pertemuan kembali^[3]
• (1959) Ajip Rosidi membitjarakan tjerita pendek Indonesia^[4]
• (1962) Purba Sari Aju Wangi; sebuah tjerita klasika Sunda^[5]
• (1974) TIM: Taman Ismail Marzuki^[6]
• (1986) Purba Sari Ayu Wangi (Lutung Kasarung)^[7]
• (1993) Terkenang topeng Cirebon: pilihan sajak^[8]
• (1998) Perjalanan penganten: sebuah kisah^[9]
• (1999) Bahasa nusantara: suatu pemetaan awal: gambaran tentang bahasa-bahasa daerah di Indonesia^[10]
• (2004) Kartika: looking back through life^[11]
• (2006) Pantun anak ayam^[12]
• (2006) Konferensi Internasional Budaya Sunda (KIBS): prosiding^[13]
• (2008) Hidup tanpa ijazah: yang terekam dalam kenangan: otobiografi Ajip Rosidi^[14]
• (2008) Candra Kirana: sebuah saduran atas cerita Panji^[15]