Aleksandr Miroszniczenko

Aleksandr Wiktorowicz Miroszniczenko (ros. Александр Викторович Мирошниченко, ur. 26 kwietnia 1964 w Kustanaju, zm. 19 maja 2003 tamże) − radziecki i kazachski bokser, medalista mistrzostw Europy, świata oraz igrzysk olimpijskich w wadze superciężkiej.

Aleksandr Miroszniczenko

Александр Мирошниченко

Pseudonim	Aleks
Data i miejsce urodzenia	26 kwietnia 1964 Kustanaj, Kazachska SRR
Data i miejsce śmierci	19 maja 2003 Kustanaj, Kazachstan
Obywatelstwo	Kazachstan
Wzrost	193 cm
Kategoria wagowa	ciężka
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	22
Zwycięstwa	21
Przez nokauty	15
Porażki	1
Remisy	0
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR Igrzyska olimpijskie brąz Seul 1988 boks (waga superciężka) Igrzyska dobrej woli srebro Moskwa 1986 boks (waga superciężka) Mistrzostwa świata srebro Moskwa 1989 waga superciężka Mistrzostwa Europy brąz Warna 1983 waga superciężka brąz Ateny 1989 waga superciężka
Odznaczenia

Kariera amatorska

Był trzykrotnym mistrzem (1986, 88, 89) i dwukrotnym wicemistrzem (1985, 87) ZSRR w wadze superciężkiej. W 1983 roku osiągnął pierwszy znaczący sukces na arenie międzynarodowej, gdy w Warnie zdobył brązowy medal mistrzostw Europy. 6 lat później ponownie zajął trzecie miejsce na mistrzostwach Europy (tak jak poprzednio przegrał w półfinale z Niemcem Ullim Kadenem), a także został w Moskwie wicemistrzem świata, ulegając jedynie Roberto Balado.

W 1988 roku wystąpił na letnich igrzyskach olimpijskich. W turnieju wagi superciężkiej stoczył następujące walki, ostatecznie zdobywając brązowy medal^[1]:

• II runda: Ali Al-Baluchi (Kuwejt) 5:0
• ćwierćfinał: Kim Yoo-hyun (Korea Płd.) 5:0
• półfinał: Riddick Bowe (USA) 0:5

Kariera zawodowa

W połowie 1990 roku rozpoczął profesjonalną karierę. W ciągu niespełna trzech lat, walcząc na terenie Kazachstanu, Japonii i Europy, zwyciężył w 21 walkach z rzędu. 17 kwietnia 1993 roku w swoim 22 pojedynku zmierzył się na gali w Tarazie z debiutującym wśród zawodowców Olegiem Maskajewem. Miroszniczenko przegrał przez techniczny nokaut w 3. rundzie. Wskutek tej porażki zakończył pięściarską karierę.

Kariera trenerska

Został trenerem. W 1998 roku założył w rodzinnym mieście szkołę boksu. W latach 2000–2002 był głównym trenerem reprezentacji obwodu kustanajskiego. W 2002 z jego inicjatywy na Państwowym Uniwersytecie w Kustanaju utworzono katedrę sportów walki i wschodnich sztuk walki, której został kierownikiem^[2].

Śmierć

19 maja 2003 roku znaleziono go martwego na parterze klatki schodowej bloku, w którym mieszkał. Przyczyną zgonu był upadek z dziewiątego piętra, w wyniku którego Miroszniczenko doznał śmiertelnych obrażeń głowy i narządów wewnętrznych. Według śledczych był to nieszczęśliwy wypadek − bokser stracił równowagę, w trakcie gdy siedział na poręczy balustrady i palił papierosa. Media spekulowały jednak, że Miroszniczenko padł ofiarą morderstwa, które miałoby być zemstą świata przestępczego. Występował on bowiem jako jeden z głównych świadków w procesie lokalnego gangstera, który był oskarżony o zabójstwo dokonane siedem lat wcześniej. W wyniku obciążających zeznań Miroszniczenki przestępca został skazany^[3].