Aleksiej Wenecjanow

Aleksiej Wenecjanow, ros. Алексей Гаврилович Венецианов (ur. 7 lutego^?/18 lutego 1780 w Moskwie, zm. 4 grudnia^?/16 grudnia 1847 we wsi Poddubie) – malarz rosyjski, znany ze swoich obrazów poświęconych życiu ludności chłopskiej i innych zwykłych ludzi.

Aleksiej Wenecjanow

Алексей Гаврилович Венецианов

Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1780 Moskwa
Data i miejsce śmierci	16 grudnia 1847 Poddubie
Narodowość	rosyjska
Dziedzina sztuki	malarstwo

Wenecjanow pochodził z niezamożnej rodziny kupieckiej pochodzenia greckiego. Pracował jako geodeta w zarządzie lasów. Przeniósł się do Petersburga z zamiarem nauki malarstwa. Początkowo kopiował obrazy z galerii Ermitażu, następnie rozpoczął naukę u Władimira Borowikowskiego. W roku 1808 zdobył posadę urzędnika. Zaczął wydawać zbiory karykatur, wkrótce zabronione przez cenzurę. W roku 1811 uzyskał tytuł malarza akademickiego.

Od roku 1819 poświęcił się wyłącznie malarstwu. Nabył wieś Safonkowo w guberni twerskiej i zamieszkał tam na stałe. W połowie lat dwudziestych^{[potrzebny przypis]} XIX wieku ufundował i prowadził tam własną szkołę malarstwa, kształcącą bezpłatnie dzieci chłopskie. Jej absolwentami było kilkunastu późniejszych malarzy, m.in. Grigorij Soroka^[1][2].

Ubiegał się bezskutecznie o stanowisko profesora na Akademii Sztuk Pięknych. Car Mikołaj I mianował go malarzem nadwornym.

Wenecjanow zmarł wskutek wypadku podczas podróży wozem konnym. Został pochowany na wiejskim cmentarzu we wsi Dubrowskoje (obecnie Wenecjanowo).

Galeria

• 
  Na klepisku, 1821-1823
• 
  Chłopka z chabrami, ok. 1820
• 
  Wiosenna orka, ok. 1820
• 
  Żniwa, ok. 1820
• 
  Zacharka, 1825
• 
  Dziewczyna w kraciastej chustce
• 
  Dziewczyna w chustce
• 
  Dziewczyna z cielęciem
• 
  Wróżka, 1842
• 
  Żniwiarze
• 
  Portret żony, ok. 1810