Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Alif
pierwsza litera alfabetu arabskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Alif – pierwsza litera alfabetu arabskiego. Litera ta służy:
ا
do zapisu długiego a; występowanie: np. w słowie woda – ماء (IPA [mɑ:ˀ]).
أ , إ
أ, إ – jako nośnik hamzy (ء) – wtedy może na początku wyrazów oznaczać krótkie a, i lub u; występowanie: np. w słowie alif (ألف).
ٱ
ٱ (alif wasla) jako nośnik tzw. hamzatu l-Wasl (همزة الوصل). Jest wtedy niemy. Np. w rodzajniku określonym jeśli poprzednie słowo zakończone było samogłoską. Dlatego jest hamzatu l-Wasl, a nie hamzatu al-Wasl.
ﺁ
ﺁ (alif mamdūda) jako nośnik maddy. Używany zamiast nieestetycznej kombinacji أا do zapisu długiego a po zwarciu krtaniowym; występowanie: np. w imieniu Adam (ﺁﺩﻡ) lub w nazwie Koran (القُرْآن).
ى
ى (alif złamany) – wygląda jak ي (Yāʾ) bez kropek. Na końcu niektórych wyrazów do zapisu długiego a. Niekiedy razem z alifem-chandżarem; występowanie: np. w imieniu Mustafa (مصطفى).
|ٰ
|ٰ (alif-chandżar) – krótka pionowa kreska nad spółgłoską do oznaczenia długiego a, używana stosunkowo rzadko; występowanie: np. w słowie Allah (ﷲ).
W arabskim systemie liczbowym do VIII w. alif odpowiadał liczbie 1.
Remove ads
Postacie litery
Kodowanie
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads
