Alipiusz (Pohrebniak)

Alipiusz, imię świeckie Wasyl Siemienowicz Pohrebniak (ur. 21 czerwca 1945 w Maliewce, zm. 2 listopada 2021^[1]) – arcybiskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego, wielki schimnik.

Alipiusz

Wasyl Pohrebniak
Arcybiskup krasnołymański
Kraj działania	Ukraina
Data i miejsce urodzenia	21 czerwca 1945 Maliewka
Data śmierci	2 listopada 2021
Miejsce pochówku	Monaster Opieki Matki Bożej w Łymanie
Arcybiskup krasnołymański
Okres sprawowania	od 2014
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Inkardynacja	Eparchia gorłowska
Śluby zakonne	1968
Diakonat	1968
Prezbiterat	1970
Chirotonia biskupia	6 października 1991

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	6 października 1991
Miejscowość	Donieck
Konsekrator	Filaret (Denysenko)
Współkonsekratorzy	Bazyli (Wasylcew), Bazyli (Złatolinski), Gleb (Sawin), Joannicjusz (Kobziew)
Współkonsekrowani biskupi Arseniusz (Jakowenko) 5 grudnia 2005 Wiktor (Bykow) 29 września 2014 Spirydon (Hołowastow) 17 czerwca 2018

Życiorys

Pochodził z rodziny chłopskiej. Po ukończeniu szkoły średniej podjął pracę w kołchozie, zaś od 1964 do 1966 odbywał zasadniczą służbę wojskową. W 1970 ukończył moskiewskie seminarium duchowne. Jako jego uczeń, w 1968, złożył wieczyste śluby mnisze w ławrze Troicko-Siergijewskiej. W tym samym roku przyjął święcenia na hierodiakona, zaś po dwóch latach na hieromnicha. W 1974 ukończył wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej.

Od 1977 do 1984 był proboszczem cerkwi Świętych Piotra i Pawła w Krasnym Łymani (obwód doniecki), zaś od 1984 przez rok – proboszczem cerkwi Narodzenia Matki Bożej w Krestiszczu. W latach 1985–1989 był z kolei proboszczem soboru Opieki Matki Bożej w Woroneżu. Od 1991 na nowo służył w Krasnym Łymanie, otrzymując równocześnie godność archimandryty. 6 października 1991 przyjął chirotonię biskupią z tytułem biskupa donieckiego i słowiańskiego. W roku następnym odmówił podpisania oficjalnej prośby soboru biskupów Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego o nadanie mu autokefalii przez Patriarchat Moskiewski. Z tego powodu metropolita kijowski i całej Ukrainy Filaret odsunął go od katedry. W grudniu tego samego roku biskup Alipiusz złożył prośbę o przeniesienie w stan spoczynku, która została przyjęta. W czerwcu 1994 został wyznaczony na biskupa gorłowskiego i słowiańskiego, zaś od maja do września tego samego roku był locum tenens eparchii donieckiej. W 1997 ponownie przeszedł w stan spoczynku, po czym złożył śluby mnisze wielkiej schimy, zachowując to samo imię.

W 2014 został biskupem pomocniczym eparchii gorłowskiej z tytułem biskupa krasnołymańskiego^[2].

W tym samym roku został mianowany arcybiskupem^[3].

Zmarł w 2021 r.^[1] Pochowany na terenie monasteru Opieki Matki Bożej w Łymanie^[4].