Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Anastasija Kuźmina
rosyjska/słowacka biathlonistka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Anastasija Władimirowna Kuźmina z domu Szypulina (ros. Анастасия Владимировна Кузьмина z d. Шипу́лина, ur. 28 sierpnia 1984 w Tiumeni) – rosyjska biathlonistka, od grudnia 2008 roku reprezentująca Słowację. Sześciokrotna medalistka olimpijska i trzykrotna medalistka mistrzostw świata.
Remove ads
Kariera
Podsumowanie
Perspektywa
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się w 2002 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Val Ridanna. Zajęła tam ósme miejsce w sprincie, piąte w biegu pościgowym i 20. w biegu indywidualnym, a razem z koleżankami zdobyła srebrny medal w sztafecie. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Kościelisku była druga w biegach pościgowym i indywidualnym, a w sztafecie zdobyła złoty medal. Zdobyła ponadto srebrny medal w sztafecie na mistrzostwach świata juniorów w Haute Maurienne w 2004 roku oraz złoto w sztafecie i brąz w sprincie podczas mistrzostw świata juniorów w Kontiolahti rok później.
W Pucharze Świata zadebiutowała 7 stycznia 2006 roku w Oberhofie, zajmując 63. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty wywalczyła 29 listopada 2006 roku w Östersund, gdzie zajęła 13. miejsce w biegu pościgowym. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 22 lutego 2009 roku w Pjongczang, gdzie bieg masowy ukończyła na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła Rosjankę Olgę Zajcewą i Helenę Ekholm ze Szwecji. W kolejnych startach jeszcze 33 razy stawała na podium, odnosząc przy tym 16 zwycięstw: 13 lutego 2010 roku w Whistler, 10 grudnia 2010 roku w Hochfilzen, 17 stycznia 2013 roku w Anterselvie, 14 grudnia 2017 roku w Annecy, 4 stycznia 2018 roku w Oberhofie, 15 marca 2018 roku w Oslo, 17 stycznia 2019 roku w Oberhofie i 8 marca 2019 roku w Östersund wygrywała sprinty, 19 marca 2011 roku w Oslo, 22 marca 2014 roku w Oslo, 9 grudnia 2017 roku w Hochfilzen i 6 stycznia 2018 roku w Oberhofie była najlepsza w biegach pościgowych, a 23 marca 2014 roku w Oslo i 23 grudnia 2018 roku w Novym Měscie triumfowała w biegach masowych. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2017/2018, kiedy zajęła drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, za Kaisą Mäkäräinen z Finlandii. W tym samym sezonie zwyciężyła też w klasyfikacjach sprintu i biegu pościgowego. Sezon 2018/2019 ukończyła na trzecim miejscu, za dwiema Włoszkami: Dorotheą Wierer i Lisą Vittozzi. Zwyciężyła ponownie w klasyfikacji sprintu, a w biegu pościgowym była trzecia. Ponadto w sezonie 2013/2014 była trzecia w klasyfikacjach biegu indywidualnego i masowego.
Pierwszy medal wśród seniorek wywalczyła w 2009 roku, zajmując drugie miejsce w biegu masowym podczas mistrzostw świata w Pjongczangu. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku była trzecia w sprincie, ulegając tylko Mäkäräinen i Niemce Magdalenie Neuner. W zawodach tego cyklu wywalczyła ponadto złoty medal w sprincie na mistrzostwach świata w Östersund w 2019 roku, wyprzedzając Norweżkę Ingrid Landmark Tandrevold i Niemkę Laurę Dahlmeier. Blisko kolejnego medalu była podczas rozgrywanych w 2013 roku mistrzostw świata w Novym Měscie, gdzie była czwarta w biegu indywidualnym. Walkę o podium przegrała tam z Wałentyną Semerenko z Ukrainy.
W 2010 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie zdobyła dwa medale. Najpierw zwyciężyła w sprincie, zdobywając pierwszy w historii złoty medal olimpijski w tym sporcie dla Słowacji[1]. Wyprzedziła tam Magdalenę Neuner i Francuzkę Marie Dorin Habert. Następnie zajęła drugie miejsce w biegu pościgowym, w którym wyprzedziła ją Neuner. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Soczi ponownie zwyciężyła w sprincie, zostając pierwszą w historii biathlonistką, która obroniła tytuł mistrzyni olimpijskiej[2]. W biegu pościgowym była tym razem szósta. Brała także udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku, gdzie zdobyła kolejne 3 medale. Najpierw zajęła drugie miejsce w biegu pościgowym, rozdzielając Dahlmeier i Francuzkę Anaïs Bescond. Następnie drugie miejsce zajęła też w biegu indywidualnym, ulegając Szwedce Hannie Öberg. Ponadto zwyciężyła w biegu masowym, zdobywając kolejny pierwszy w historii złoty medal olimpijski w tej konkurencji dla Słowacji. Pozostałe miejsca na podium zajęły Darja Domraczewa z Białorusi i Norweżka Tiril Eckhoff.
W 2019 roku zakończyła karierę[3].
Remove ads
Życie prywatne
Jej brat Anton Szypulin był rosyjskim biathlonistą, natomiast mąż – Daniel Kuźmin – to były biegacz narciarski występujący w barwach Izraela, który był jej osobistym trenerem przygotowującym ją do ZIO 2010[4], ma z nim syna Jelisieja, oraz córkę Oliwię[5]. Mieszka w Bańskiej Bystrzycy. Z zawodu jest policjantką. Została wybrana najlepszym sportowcem roku na Słowacji w latach 2010, 2014 i 2018[6].
Remove ads
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Mistrzostwa świata
Mistrzostwa świata juniorów
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w zawodach PŚ
Miejsca na podium zawodów PŚ
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads