Andromacha

Andromacha (gr. Ἀνδρομάχη Andromáchē „mężna w boju”) – w mitologii greckiej córka Eetiona, króla Tebe w Cylicji, żona Hektora. Miała z nim syna Astyanaksa. Po upadku Troi stała się niewolnicą syna Achillesa – Neoptolemosa. Urodziła mu trzech synów: Pergamosa, Pielosa i Molossosa^[1]. Wzbudziło to zazdrość żony Neoptolemosa, Hermiony, która zgładziła Molossosa i pozbyła się Andromachy. Historia ta stała się tematem tragedii Eurypidesa Andromacha.

Zobacz też: inne znaczenia.

Andromacha

Ἀνδρομάχη

uczestnik wojny trojańskiej
Andromacha, Hektor i Astyanaks. Apulijski krater czerwonofigurowy, IV w. p.n.e.
Występowanie	mitologia grecka
Rodzina
Ojciec	Eetion
Mąż	Hektor
Dzieci	z Hektorem: Astyanaks; z Neoptolemosem: Pergamos, Pielos, Molossos