Andrzej Bachleda-Curuś II

Andrzej Jan Bachleda-Curuś (ur. 2 stycznia^[1] 1947 w Zakopanem) – polski narciarz alpejski, srebrny (1974) i brązowy (1970) medalista mistrzostw świata w kombinacji alpejskiej, dwukrotny olimpijczyk (1968, 1972). W 1972 chorąży reprezentacji Polski na igrzyskach w Sapporo.

Ten artykuł dotyczy narciarza ur. 1947. Zobacz też: Andrzej Bachleda-Curuś.

Andrzej Bachleda-Curuś II

Data i miejsce urodzenia	2 stycznia 1947 Zakopane
Wzrost	176 cm
Debiut w PŚ	29.03 1968, Rossland (5. miejsce – slalom)
Pierwsze punkty w PŚ	29.03 1968, Rossland (5. miejsce – slalom)
Pierwsze podium w PŚ	17.01 1970, Kitzbühel (2. miejsce – gigant)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	9.02 1972, Banff (slalom)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Mistrzostwa świata srebro St. Moritz 1974 kombinacja brąz Val Gardena 1970 kombinacja Uniwersjada złoto Sestriere 1966 slalom złoto Lake Placid 1972 gigant srebro Sestriere 1966 gigant srebro Sestriere 1966 trójkombinacja srebro Rovaniemi 1970 gigant srebro Rovaniemi 1970 kombinacja Puchar świata (Slalom) 2. miejsce 1971/1972
Odznaczenia

Życiorys

Pierwszy polski narciarz, który zdobył medal mistrzostw świata w konkurencjach alpejskich – brąz w 1970 w Val Gardena w kombinacji alpejskiej. W 1974 na mistrzostwach świata w Sankt Moritz zdobył w tej samej konkurencji srebrny medal.

Dwukrotnie wystąpił na igrzyskach olimpijskich: w Grenoble 1968 (najlepsze miejsce: 6. w slalomie specjalnym) oraz w Sapporo 1972 (najlepsze miejsce: 9. w slalomie gigancie). W 1972 pełnił obowiązki chorążego polskiej reprezentacji olimpijskiej. Jest też pierwszym Polakiem, który odniósł zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata. Ponadto zdobył 6 medali zimowej uniwersjady, 7 złotych medali Spartakiady Armii Zaprzyjaźnionych oraz 14 tytułów mistrza Polski.

Jest pierwszym Polakiem, który otrzymał nagrodę UNESCO „Fair Play” (1969). Po zakończeniu kariery (1981) wyjechał do Francji, gdzie mieszka do dzisiaj (2005).

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim (4 listopada 2009)^[2] i Krzyżem Oficerskim (2019) Orderu Odrodzenia Polski^[3].

Został członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010^[4].

W 2011 roku z jego inicjatywy ruszyła akcja Tauron Bachleda Ski mająca na celu odbudowę narciarstwa alpejskiego w Polsce.

Życie prywatne

Jest synem Andrzeja Bachledy-Curuś – śpiewaka operowego (tenora) i Marii Gąsienicy-Wawrytko – mistrzyni Polski w narciarstwie alpejskim. Narciarzami alpejskimi i olimpijczykami byli także jego brat Jan i syn Andrzej z małżeństwa z Marią Ronikier, z którą miał jeszcze dwoje dzieci Szymona i Annę, której mąż Stéphane Exartier jest francuskim alpejczykiem, który również startował w barwach Polski.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas	Strata	Zwycięzca
26.	9 lutego	1968	Grenoble	Zjazd	1:59,85	+5,63	Jean-Claude Killy
13.	12 lutego	1968	Grenoble	Gigant	3:29,28	+6,43	Jean-Claude Killy
6.	17 lutego	1968	Grenoble	Slalom	1:39,73	+0,88	Jean-Claude Killy
9.	10 lutego	1972	Sapporo	Gigant	3:09,62	+2,80	Gustav Thöni
10.	13 lutego	1972	Sapporo	Slalom	1:49,27	+2,99	Francisco Fernández Ochoa

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
39.[5]	7 sierpnia	1966	Portillo	Zjazd	1:34,40	+7,58	Jean-Claude Killy
21.[6]	10 sierpnia	1966	Portillo	Gigant	3:19,42	+9,92	Guy Périllat
15.[7]	14 sierpnia	1966	Portillo	Slalom	1:41,56	+3,94	Carlo Senoner
9.[8]	14 sierpnia	1966	Portillo	Kombinacja	20,92 pkt	+79,44 pkt	Jean-Claude Killy
26.	9 lutego	1968	Grenoble	Zjazd	1:59,85	+5,63	Jean-Claude Killy
13.	12 lutego	1968	Grenoble	Gigant	3:29,28	+6,43	Jean-Claude Killy
6.	17 lutego	1968	Grenoble	Slalom	1:39,73	+0,88	Jean-Claude Killy
4.[9]	17 lutego	1968	Grenoble	Kombinacja	0,00 pkt	+54,45 pkt	Jean-Claude Killy
10.[10]	8 lutego	1970	Val Gardena	Slalom	1:39,47	+4,47	Jean-Noël Augert
6.[11]	10 lutego	1970	Val Gardena	Gigant	4:19,19	+3,57	Karl Schranz
43.[12]	15 lutego	1970	Val Gardena	Zjazd	2:24,57	+6,11	Bernhard Russi
3.[13]	15 lutego	1970	Val Gardena	Kombinacja	21,25 pkt	+39,65 pkt	Billy Kidd
9.	10 lutego	1972	Sapporo	Gigant	3:09,62	+2,80	Gustav Thöni
10.	13 lutego	1972	Sapporo	Slalom	1:49,27	+2,99	Francisco Fernández Ochoa
13.[14]	5 lutego	1974	Sankt Moritz	Gigant	3:07,92	+7,08	Gustav Thöni
30.[15]	9 lutego	1974	Sankt Moritz	Zjazd	1:56,98	+5,52	David Zwilling
7.[16]	10 lutego	1974	Sankt Moritz	Slalom	1:49,98	+5,68	Gustav Thöni
2.[17]	10 lutego	1974	Sankt Moritz	Kombinacja	67,88 pkt	+10,47 pkt	Franz Klammer

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Slalom	Gigant	Klasyfikacja generalna
1967/1968	15.	-	26.
1968/1969	15.	29.	30.
1969/1970	13.	9.	13.
1970/1971	11.	9.	15.
1971/1972	2.	8.	6.
1972/1973	11.	17.	22.
1973/1974	-	-	41.

Zwycięstwa w zawodach

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas
1.	19 lutego	1972	Banff	Slalom	1:44,45

Miejsca na podium w zawodach

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas	Loc.	Strata	Zwycięzca
1.	17 stycznia	1970	Kitzbühel	Gigant	3:22,74	2	+2,07	Dumeng Giovanoli
2.	9 stycznia	1972	Berchtesgaden	Slalom	1:39,89	3	+0,53	Henri Duvillard
3.	16 stycznia	1972	Kitzbühel	Slalom	1:53,17	3	+2,19	Jean-Noël Augert
4.	19 lutego	1972	Banff	Slalom	1:44,45	1	-	-
5.	17 marca	1972	Madonna di Campiglio	Slalom	1:45,77	3	+1,70	Roland Thöni
6.	28 stycznia	1973	Kitzbühel	Slalom	1:47,56	3	+1,34	Jean-Noël Augert