Andrzej Czyżniewski

Andrzej Czyżniewski (ur. 28 września 1953 w Toruniu, zm. 9 lipca 2013^[1]) – piłkarz i sędzia piłkarski, a także dyrektor sportowy oraz szef skautingu w klubach polskiej „Ekstraklasy”.

Andrzej Czyżniewski

Data i miejsce urodzenia	28 września 1953 Toruń
Data śmierci	9 lipca 2013
Wzrost	187 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole Pomorzanin Toruń 1972–1974 Zawisza Bydgoszcz 1974–1976 Chemik Bydgoszcz 1976–1982 Arka Gdynia 47 (0) 1983–1987 Bałtyk Gdynia 95 (0) 1987–1988 Polish-American Eagles SC
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1999 Polska (bramkarze) 2001–2002 Anorthosis Famagusta (bramkarze) 2002–2006 Amica Wronki (bramkarze)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Życiorys

Absolwent gdańskiej Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku z tytułem magistra wychowania fizycznego i specjalizacją trenerską w zakresie piłki nożnej. Jako zawodnik (bramkarz) bronił barw gdyńskich klubów piłkarskich, Arki oraz Bałtyku.

Przez sześć lat był sędzią na piłkarskich boiskach Ekstraklasy (wówczas nazywaną I ligą). Sędziował m.in. słynne spotkanie rozegrane w 33 kolejce sezonu 1996/1997 między Legią a Widzewem^[2], doznając pod koniec meczu kontuzji.

W latach 1999–2001 był członkiem zarządu oraz wiceprezesem ds. sportowych w piłkarskim klubie Arka Gdynia SSA. W latach 2002–2006 asystował pierwszemu trenerowi w klubie Amica Wronki SA jako trener koordynator odpowiedzialny za przygotowanie psychofizyczne bramkarzy. Następnie zajmował się opracowaniem i wdrożeniem programu poszukiwania talentów kierując działem skautingu w KKS Lech Poznań SA (2006–2009). Od 2009 do 2012 pełnił funkcję dyrektora ds. sportowych w klubie Arka Gdynia SA, będąc odpowiedzialnym między innymi za opracowanie i wdrożenie nowego modelu organizacyjnego klubu.

W sierpniu 2008 próbował popełnić samobójstwo w lesie pod Wronkami. Został uratowany przez przechodzącego w pobliżu wędkarza, który wezwał karetkę pogotowia. Później podjął kilka kolejnych prób samobójczych, dlatego trafił na oddział psychiatryczny do szpitala w gdańskim Srebrzysku. Jak sam mówił, cierpiał na syndrom dorosłego dziecka alkoholika i depresję^[3].

Zmarł na zawał serca^[4].

Osiągnięcia

• Dyrektor sportowy: zdobycie mistrzostwa Polski w rozgrywkach Junior Starszy.
• Dyrektor sportowy: zdobycie drugiego miejsca w mistrzostwach Polski w rozgrywkach Junior Młodszy.
• Nagroda „Kryształowy gwizdek” dla najlepszego sędziego w klasyfikacji specjalistycznego pisma „Sport” oraz „Przegląd Sportowy”.
• Członek sztabu szkoleniowego reprezentacji Polski jako trener bramkarzy w eliminacjach do mistrzostw Europy 2000.
• III miejsce w mistrzostwach Polski jako asystent trenera w klubie Amica Wronki.
• II miejsce w mistrzostwach Cypru z Anorthosis Famagusta.
• Puchar oraz Superpuchar Cypru z Anorthosis Famagusta.
• Puchar Polski z Arką Gdynia
• Puchar USA z Polish American Eagles