Andrzej Rej (zm. 1601)

Andrzej Rej z Nagłowic (stpol. Rey^[a]) herbu Oksza (ur. 1549, zm. 29 stycznia 1601) – dziedzic Nagłowic, Ślęcina i Okszy (obecnie Oksa), działacz kalwiński, syn Mikołaja Reja i Zofii Kosnównej.

Andrzej Rej

Oksza
Dziedzic Nagłowic, Ślęcina i Okszy
Rodzina	Reyowie herbu Oksza
Data urodzenia	1549
Data śmierci	29 stycznia 1601
Ojciec	Mikołaj Rej
Matka	Zofia Kosnówna
Żona	Katarzyna Dembińska
Dzieci	Marcin Krystyna Ewa

Życiorys

Mikołaj Rej był gorliwym kalwinistą i w tym wyznaniu wychował pisarz swoich synów.

W 1587 roku, w okresie bezkrólewia, był sędzią kapturowym woj. krakowskiego na powiat ksiąski; W 1596 patronem zboru ewangelicko-reformowanego w Popkowicach, brał udział w synodach protestanckich: w 1589 roku w Wodzisławiu^[2], w 1598 roku w Okszy^[3], w 1600 roku we Włoszczowie^[4]. Uczestniczył w zjazdach polskich protestantów: w 1587 roku w Chmielniku (skąd wybrano go na posła do króla), w 1591 roku w Radomiu, z powodu zniszczenia kościoła ewangelickiego w Krakowie (zwanego "brogiem"); w 1599 roku, wraz z bratem Krzysztofem, był na zjeździe w Wilnie, gdzie został wybrany na jednego z obrońców wyznania ewangelickiego w Rzeczypospolitej^[5].

Andrzej Rej zmarł 29 stycznia 1601 roku i został pochowany w ówczesnym kościele kalwińskim w Oksie, w którym do dziś zachowało się marmurowe epitafium Reja ufundowane przez jego żonę Katarzynę^[6][7][8].

Dawny kościół kalwiński w Okszy (dzisiejsza Oksa) wzniesiony przez Mikołaja i Andrzeja Rejów

Epitafium Andrzeja Reja

Rodzina

Około 1574 roku poślubił Katarzynę Dembińską herbu Rawicz (zm. 1628), córkę Walentego Dembińskiego - kasztelana krakowskiego, z którą miał syna Marcina (sędziego kapturowego woj. krakowskiego 1632 roku.), oraz dwie córki: Krystynę, żonę Andrzeja Miękickiego oraz Ewę, żonę Adama z Brzezia Lanckorońskiego^[9][10].

Uwagi

1. Pisownia oryginalna nazwiska: Rey. Nazwiska osób, które pojawiły się w dziejach Polski przed rokiem 1800 pisze się zgodnie ze współczesną ortografią^[1].