Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Andrzej Tuziak

polski pisarz i scenarzysta Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Andrzej Tuziak
Remove ads

Andrzej Tuziak (ur. 25 maja 1958[1] w Bytomiu[2]) – polski prozaik i scenarzysta.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Narodowość ...
Remove ads

Życiorys

Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Jana Smolenia w Bytomiu w 1979 roku[3]. Ukończył studia z zakresu socjologii na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach i zaoczne studia na wydziale scenariuszowym w Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi[2] (Zaoczne Wyższe Zawodowe Studium Scenariuszowe PWSFTviT w Łodzi) w 1990 roku[1]. Wykładał scenariopisarstwo na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach w latach 1994–1996[2]. Prowadził dwa razy do roku dwumiesięczne warsztaty scenariuszowe dla początkujących scenarzystów w Centrum Sztuki Filmowej w Katowicach (zob. Kino „Kosmos”) w latach 2005–2008[4].

Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich od 1990 roku[2]. Był prezesem katowickiego oddziału tegoż stowarzyszenia w latach 2005–2008[4]. Koordynował konkurs „Silesia Film”[5] (zob. Instytucja Filmowa „Silesia-Film”). Zasiadał w jury II Turnieju Jednego Wiersza im. Stanisława Horaka w 1998 roku[6].

Interesuje się wiecznymi piórami, jest organizatorem im poświęconej imprezy Pen Show Poland[7]. W serwisie YouTube prowadzi kanał poświęcony wiecznym piórom[7].

Mieszka w Bytomiu[8].

Remove ads

Nagrody

  • stypendium im. Stanisława Wyspiańskiego (1986)[2]
  • wyróżnienie Funduszu Literatury (1987)[2]
  • Nagroda im. Andrzeja Bursy (1988)[2]
  • nagroda artystyczna wojewody katowickiego (1989)[2]
  • Nagroda Literacka „Książka Roku” (1994)[2]
  • Literacka Nagroda „Solidarności” (1995)[9]

Twórczość

Podsumowanie
Perspektywa

Publikował artykuły i recenzje m.in. w „Dialogu“, „Fantastyce”, „Polityce”, „Trybunie Śląskiej”, „Życiu Bytomskim”[4].

Publikacje:

  • Historia naturalna malarza wędrownego, Iskry, 1985.[2]
  • Odwrócony od siebie, Iskry, 1987.[2]
  • Oskarżam pana, doktorze Kafka, Oficyna Wydawnicza 4K, 1989.[2]
  • Wariackie papiery, Ego, 1994.[2]
  • Jak pisać scenariusze dla telewizji, Ośrodek Szkolenia i Analiz Progr. TVP, 1995.[4]
  • Księga zaklęć, FA-art, 1996.[2]
  • Kurs pisania scenariuszy filmowych, ESKK, 2002.[4]
  • Miasta ucieczki, Ego, 2007.[4]
  • Marche funebre, Wydawnictwo MediaTown, 2010. (jako autor podany został Hans Hennig Schauermann – mistyfikacja literacka; CD-ROM)[10]
  • Łowca androidów. Słowa i obrazy, Silesia Film, 2014.[7]
  • Parkeropedia, 2021.)[7]
  • Parker Vacumatic, 2023.[7]
  • Bracia Marx. Życie i filmy – w przygotowaniu[7]

Przekłady

Utwory sceniczne

  • Młot na czarownice (premiera w Centrum Sztuki w Bytomiu, 1993)[2]

Prace filmowe

  • Tramwajada – scenariusz i dialogi[1], 1989[2]
  • Głodomór – scenariusz, 1990[2]
  • W oczach zachodu – scenariusz, 1990[2]
  • Najważniejsze nie szkodzić – scenariusz, 1991[2]
  • Franciszek – scenariusz, 1992[2]
  • Elegia – nowela filmowa, 1994[2]
  • Żemenemenu – nowela, 1994[2]
  • Sopot 1995 – współpraca scenariuszowa, 1995[2]
  • Kraków: pokochać na zawsze – scenariusz, 1997[2]
  • Panienki – scenariusz, 2004[1]
  • Zakręcone – scenariusz (odcinki: 1, 4, 6, 10, 14-15), 2005[1]
  • Fala zbrodni (scenariusz 73. odcinka pt. Legionista), 2006[1]
  • Nie ma jak dom (telenowela – format autorski i 4 pilotowe odcinki), 2007[4]
  • Majka – scenariusz, 2009–2010[1]

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads