Angelo Mazzoni

Angelo Mazzoni (ur. 3 kwietnia 1961 w Mediolanie^[1]) – włoski szermierz, szpadzista, trzykrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Angelo Mazzoni

Data i miejsce urodzenia	3 kwietnia 1961 Mediolan
Wzrost	183 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie złoto Atlanta 1996 szermierka (szpada druż.) złoto Sydney 2000 szermierka (szpada druż.) brąz Los Angeles 1984 szermierka (szpada druż.) Mistrzostwa świata złoto Denver 1989 szpada druż. złoto Lyon 1990 szpada druż. złoto Essen 1993 szpada druż. srebro Barcelona 1985 szpada druż. srebro Lyon 1990 szpada ind. brąz Wiedeń 1983 szpada ind. brąz Wiedeń 1983 szpada druż. brąz Sofia 1986 szpada druż. brąz Kapsztad 1997 szpada druż.

Kariera sportowa

Na igrzyskach olimpijskich w Moskwie w 1980 roku zajął 29. miejsce indywidualnie. Podczas igrzysk olimpijskich w Los Angeles w 1984 roku wspólnie ze Stefano Bellone, Sandro Cuomo, Cosimo Ferro i Roberto Manzim zdobył brązowy medal drużynowo. W zawodach indywidualnych zajął tam dziewiątą pozycję. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Seulu zajął 4. miejsce w zawodach drużynowych i 25. w indywidualnych. Następnie był piąty drużynowo i szósty indywidualnie na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku. Podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie w 1996 roku Włosi w składzie: Sandro Cuomo, Angelo Mazzoni i Maurizio Randazzo zdobyli drużynowo złoty medal. Tytuł ten razem z Paolo Milanolim, Alfredo Rotą i Maurizio Randazzo obronił podczas igrzysk olimpijskich w Sydney w 2000 roku.

Podczas mistrzostw świata w Wiedniu w 1983 roku wspólnie z Cuomo, Manzim i Bellone zdobył brązowy medal w zawodach drużynowych. Na tej samej imprezie był też trzeci indywidualnie, za Elmarem Borrmannem z RFN i Szwajcarem Danielem Gigerem. W zawodach drużynowych Włosi z Mazzonim w składzie zdobywali następnie złote medale na mistrzostwach świata w Denver (1989), mistrzostwach świata w Lyonie (1990) i mistrzostwach świata w Essen (1993), srebrny na mistrzostwach świata w Barcelonie (1985) oraz brązowe podczas mistrzostw świata w Sofii (1986) i mistrzostw świata w Kapsztadzie (1997). Ponadto na mistrzostwach świata w Lyonie (1990) zdobył srebrny medal w rywalizacji indywidualnej, przegrywając w finale z Thomasem Gerullem z RFN.

Zdobył również złoty medal indywidualnie na mistrzostwach Europy w Fogii w 1981 roku^[2] oraz srebrny podczas mistrzostw Europy w Lizbonie dwa lata później, przegrywając w finale z Alexandrem Puschem^[3].