Ani Lorak

Ani Lorak (ukr. Ані Лорак), właśc. Karolina Myrosławiwna Kujek (ukr. Кароліна Мирославівна Куєк; ur. 27 września 1978 w Kocmaniu) – ukraińska piosenkarka, autorka tekstów, aktorka i przedsiębiorca.

Ani Lorak

Ані Лорак

Ani Lorak (2021)
Imię i nazwisko	Karolina Myrosławiwna Kujek
Pseudonim	Ani Lorak
Data i miejsce urodzenia	27 września 1978 Kocmań
Gatunki	pop, soul, pop-rock
Zawód	piosenkarka, autorka tekstów, aktorka, przedsiębiorca
Aktywność	od 1996
Powiązania	Filipp Kirkorow, Mot, Emin
Odznaczenia
Strona internetowa

Zwyciężczyni konkursu Perwocwit1 1992. Od momentu debiutu fonograficznego w 1995 wydała łącznie 11 albumów studyjnych: Choczu letat´ (1996)^[1], Ja wiernus´ (1998)^[2], www.anilorak.com (2000)^[3] i Tam, de ty je… (2001)^[4], Ani Lorak (2004)^[5], Smile (2005)^[6], Rozkaży (2006)^[7], 15 (2007)^[8], Sołnce (2009), Zażygaj sierdce (2013)^[9] i Razwie ty lubił (2016)^[10], a także epkę pt. Shady Lady (2008)^[11]. Zdobywczyni drugiego miejsca dla Ukrainy w 53. Konkursie Piosenki Eurowizji (2008).

Życiorys

Zaczęła śpiewać w wieku czterech lat. Występowała w różnych szkolnych konkursach. W 1992 wygrała konkurs muzyczny Perwocwit, podczas którego poznała swojego przyszłego producenta, Jurija Fałesę. Mając 14 lat, podpisała pierwszy profesjonalny kontrakt. Po udziale w koncercie w telewizyjnym programie Morning Star w Moskwie przeprowadziła się do Kijowa. W 2004 została ambasadorką Ukrainy z ramienia ONZ w akcji promowania badań przeciwko HIV i AIDS oraz była brana pod uwagę przy wyborze na reprezentantkę Ukrainy podczas 49. Konkursu Piosenki Eurowizji^[12].

W maju 2008, reprezentując Ukrainę z utworem „Shady Lady”, zajęła drugie miejsce w finale 53. Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Belgradzie. Po udziale w konkursie otrzymała tytuł Ludowego Artysty Ukrainy z ramienia ówczesnego prezydenta Ukrainy Wiktora Juszczenki^[13]. W 2009 wystąpiła jako gość muzyczny w finale 7. Konkursu Piosenki Eurowizji Junior w Kijowie, którego była także współprowadzącą. Wiosną 2014 była jedną z trenerek w czwartej edycji programu typu talent show Hołos krajiny.

Mimo aneksji Krymu przez Rosję i wojny w Donbasie kontynuowała karierę w Rosji, za co była wielokrotnie krytykowana przez ukraińską prasę, polityków i część społeczeństwa^[14]. Ponadto jej koncerty w Ukrainie często były zakłócane przez protestujących, a nawet odwoływane przez organizatorów^[15]. Jednocześnie umacniała swoją pozycję na rosyjskim rynku muzycznym, m.in. dzięki współpracy z Grigorijem Lepsem, z którym nagrała przeboje „Uchodi po-anglijski” i „Zerkała”, a w 2018 była trenerką w siódmej edycji rosyjskiego programu Gołos^[16].

19 października 2022 została objęta sankcjami przez Radę Bezpieczeństwa Narodowego Ukrainy^[17][18]. W 2024 została pozbawiona tytułu Ludowego Artysty Ukrainy^[19][20].

Życie prywatne

W latach 2009–2019 była żoną tureckiego agenta turystycznego Murata Nalçacıoğlu^[21][22]. 9 czerwca 2011 urodziła córkę, Sofiję^[22]. 14 lutego 2023 pojawiła się informacja o związku piosenkarki z Isaakiem Wijrakiem, za którego wyszła w marcu 2025.

Dyskografia

Albumy studyjne

• Choczu letat´ (ros. Хочу летать, 1996)
• Ja wiernus´ (ros. Я вернусь, 1998)
• www.anilorak.com (2000)
• Tam, de ty je… (ukr. Там, де ти є…, 2001)
• Ani Lorak (ukr. Ані Лорак, 2004)
• Smile (2005)
• Rozkaży (ukr. Розкажи, 2006)
• 15 (2007)
• Sołnce (ros. Солнце, 2009)
• Zażygaj sierdce (ros. Зажигай сердце, 2013)
• Razwie ty lubił (ros. Разве ты любил, 2016)

Minialbumy (EP)

• Shady Lady (2008)

Albumy z remiksami

• Mrij pro mene (ukr. Мрій про мене, 2003)