Anioł w szafie

Anioł w szafie – polski dramat z 1987 roku w reżyserii Stanisława Różewicza i z jego scenariuszem. Porusza problematykę odpowiedzialności, wyborów i sumienia^[1]. Stanowi nawiązanie do filmu S. Różewicza Kobieta w kapeluszu z roku 1984. Widzowie i krytycy^[kto?] dopatrzyli się też nawiązań do powieści Upadek Alberta Camusa oraz do filmów Powiększenie (reż. Michelangelo Antonioni) i Wybuch (reż. Brian De Palma)^{[potrzebny przypis]}.

Anioł w szafie

Gatunek	dramat
Rok produkcji	1987
Data premiery	8 lutego 1988
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Czas trwania	91 min
Reżyseria	Stanisław Różewicz
Scenariusz	Stanisław Różewicz
Główne role	Jerzy Trela Grażyna Barszczewska
Muzyka	Jerzy Satanowski
Zdjęcia	Jerzy Wójcik
Scenografia	Teresa Barska
Kostiumy	Maria Wiłun Hanna Ćwikło
Montaż	Krystyna Rutkowska
Produkcja	Studio Filmowe „Tor”

Fabuła

Protagonistą jest Jan (Jerzy Trela) – filmowy realizator dźwięku. To człowiek wrażliwy, oddany pracy i poważany. Nosi w sobie tajemnicę, która rzutuje na jego chłodny stosunek do otoczenia. Przed laty słyszał wołanie o pomoc, lecz jej nie udzielił. Był w tym czasie z Elżbietą (Beata Paluch).

W jego życiu zaczynają się dziać dziwne rzeczy – nietypowe zakłócenia podczas nagrywania dźwięku i zaginięcie mikrofonu, ponadto reżyser realizowanego filmu (Piotr Machalica) ma wyrzuty sumienia, że nie pokaże w nim całej prawdy. Jan radzi mu, żeby posłuchał tego wewnętrznego głosu. Sam też nie daje sobie rady ze wspomnieniami i wyrzutami sumienia. Psychiatra diagnozuje u niego tzw. „tłumienie świadomości”. W dodatku żona Jana, Teresa (Grażyna Barszczewska), ma problemy w pracy.

Jan postanawia odnaleźć Elżbietę, ale nie jest to łatwe. Dowiaduje się, że po tej pamiętnej nocy, gdy słyszał głos wołający go o ratunek, w pobliżu znaleziono zwłoki mężczyzny, a zaraz później Elżbieta wyjechała. Jan próbuje też odzyskać skradziony mikrofon, przy czym zostaje ciężko pobity. Potem widzi różne dziwne rzeczy.

Obsada

• Jerzy Trela jako Jan
• Grażyna Barszczewska jako Teresa, żona Jana
• Maria Czubasiewicz jako „Myszka”, przyjaciółka Teresy
• Beata Paluch jako Elżbieta
• Edward Żentara jako reżyser
• Danuta Kowalska jako aktorka Marzena
• Maria Klejdysz jako bibliotekarka Olga Nowak
• Piotr Machalica jako aktor
• Tadeusz Włudarski jako Maniek, mieszkaniec domu, w który powstawał film
• Gustaw Lutkiewicz jako kierownik produkcji Kostek

oraz:

• Mariusz Gorczyński jako pijaczek
• Józef Jaworski jako pijak bijący Jana
• Agnieszka Jasińska jako Jola, dziewczyna chcąca zagrać w filmie
• Monika Kazimierska
• Marzena Manteska jako Kasia, córka Teresy i Jana
• Tomasz Marzecki jako kierownik planu
• Andrzej Mrowiec jako lekarz psychiatra
• Arkadiusz Orłowski jako rekwizytor
• Janusz Paluszkiewicz jako Józef, ojciec Mańka
• Ryszard Pietruski jako kierownik produkcji Pelikan
• Ryszard Ronczewski
• Michał Szwejlich jako mężczyzna na cmentarzu żydowskim
• Andrzej Szenajch
• Sylwia Wysocka jako asystentka Jana
• Sylwester Przedwojewski jako aktor
• Czesława Rajfer jako tancerka na planie
• Zofia Rajfer jako tancerka na planie

Nagrody

• 1987 – nagroda za zdjęcia dla Jerzego Wójcika na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni
• 1987 – nagroda za dźwięk dla Wiesławy Dembińskiej na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni
• 1988 – Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową w dziedzinie filmu fabularnego za rok 1987 dla Stanisława Różewicza
• 1988 – Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową w dziedzinie filmu fabularnego za rok 1987 dla Jerzego Wójcika
• 1988 – Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową w dziedzinie filmu fabularnego za rok 1987 dla Wiesławy Dembińskiej
• 1988 – Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową w dziedzinie filmu fabularnego za rok 1987 dla Jerzego Treli