Antinous

Antinous (stgr. Ἀντίνοος Antinoos), ur. 27 listopada 111 w Claudiopolis, zm. ok. 30 października 130 na Nilu koło Besy – grecki młodzieniec z Bitynii, homoseksualny partner cesarza Hadriana.

Antinous

Ἀντίνοος

Antinous (portretowa głowa posągu z Ecouen)
Data i miejsce urodzenia	27 listopada 111 Claudiopolis
Data i miejsce śmierci	ok. 30 października 130 Nil k. Antinoopolis

Po ukończeniu 12 lat przyjęto go na cesarski dwór Hadriana. Kilka lat później stał się jego kochankiem, co milcząco tolerowała cesarzowa Sabina. W roku 130 Antinous miał przypadkowo utonąć w Nilu. Na pamiątkę zdarzenia Hadrian w 137 roku ufundował w pobliżu tego miejsca miasto Antinoopolis (dzis. Sheikh Ibada), ogłaszając Antinousa herosem; na jego cześć polecił też nazwać gwiazdozbiór, wznosił mu świątynie i urządzał igrzyska. Najważniejsze poświęcone mu miejsce kultu znajdowało w Mantinei w Arkadii. Ponadto cesarz nakazał wykonywać znaczne ilości jego rzeźb i portretów. Kult Antinousa miał przetrwać aż do czasów upadku Rzymu^[1].

Przez wieki wizerunki Antinousa przedstawiano w rzeźbie, na monetach oraz gemmach jako ideał młodzieńczego piękna. Król Prus Fryderyk II Wielki ustawił posąg Antinousa pod oknami swego gabinetu w pałacu Sanssouci.

Zobacz też

• posąg Antinousa