Appiusz Klaudiusz Pulcher (konsul 212 p.n.e.)

Appius Claudius Pulcher (zm. 212 p.n.e.) – członek patrycjuszowskiego rodu Klaudiuszów Pulcher, jednego z najbardziej wpływowych w okresie republiki. Syn Publiusza Klaudiusza Pulchra, konsula w 249 r. p.n.e.

Appiusz Klaudiusz Pulcher

Appius Claudius Pulcher
Rodzina	Klaudiusze Pulcher
Data śmierci	212 p.n.e.
Ojciec	Publiusz Klaudiusz Pulcher
Dzieci	Appiusz Klaudiusz Pulcher Publiusz Klaudiusz Pulcher Gajusz Klaudiusz Pulcher Klaudia

W 217 p.n.e. był edylem. W następnym roku jako trybun wojskowy brał udział w bitwie pod Kannami. Razem z Scypionem Afrykańskim dowodził oddziałami wycofującymi się do Canusium (dzisiejsze Canosa di Puglia)^[1]. W 215 p.n.e. został pretorem^[2] i poprowadził niedobitki pokonanej armii na Sycylię^[3] gdzie bezskutecznie próbował odwieść Hieronymusa, wnuka Hierona II od przyłączenia się do Kartagińczyków^[4]. Pozostał na Sycylii przez następny rok jako propretor i legat Marka Klaudiusza Marcellusa dowodząc flotą. W 212 p.n.e. został wybrany konsulem^[5] i razem z kolegą w urzędzie Kwintusem Fulwiuszem Flakkusem rozpoczęli oblężenie Kapui. Przedłużono mu dowództwo na następny rok. W bitwie z Hannibalem pod Kapuą odniósł rany^[6], na skutek których zmarł wkrótce po poddaniu się miasta.

Jego trzej synowie również osiągnęli konsulat; byli to:

• Appiusz Klaudiusz Pulcher, konsul w 185 p.n.e.,
• Publiusz Klaudiusz Pulcher, konsul w 184 p.n.e.,
• Gajusz Klaudiusz Pulcher, konsul w 177 p.n.e.