Arch Enemy

Arch Enemy – szwedzki zespół muzyczny wykonujący melodic death metal, założony w 1996 przez Michaela i Christophera Amottów i Johana „Liiva” Axelssona^[1].

Arch Enemy

Arch Enemy, 2016
Rok założenia	1996
Pochodzenie	Szwecja (Halmstad)
Gatunek	melodic death metal[1][2]
Wydawnictwo	Century Media Records
Powiązania	Spiritual Beggars, Carcass, Candlemass, Witchery, Mercyful Fate, Sinergy, In Flames, Opeth, Darkane, The Agonist, Nevermore, Arsis
Strona internetowa

Po wydanym w 2001 albumie Wages of Sin nastąpił stopniowy wzrost popularności zespołu. Kolejne wydawnictwa grupy cieszyły się uznaniem fanów, jak i krytyków muzycznych. Wydany w 2007 album Rise of the Tyrant zadebiutował na 84. miejscu listy sprzedaży Billboard 200 w Stanach Zjednoczonych^[3].

Od 2014 zespół tworzą: wokalistka Alissa White-Gluz, gitarzyści Michael Amott i Jeff Loomis, basista Sharlee D’Angelo oraz perkusista Daniel Erlandsson.

Historia

Michael Amott (2015)

Zespół powstał w 1996 w Halmstad z inicjatywy Michaela i Christophera Amottów i Johana „Liiva” Axelssona^[4]. Muzycy zaprosili do współpracy sesyjnego perkusistę Daniela Erlandssona. Również w 1986 nakładem wytwórni muzycznej Wrong Again Records wydali swój debiutancki album pt. Black Earth^[5]. W 1997 z zespołu odszedł perkusista Daniel Erlandsson, a jego miejsce zajął Peter Wildoer. Do składu dołączył również basista Martin Bengtsson.

18 maja 1998 muzycy wydali album pt. Stigmata^[6]. Niedługo później zespół opuścili perkusista Peter Wildoer i basista Martin Bengtsson, a ich miejsce zajęli Sharlee D’Angelo i Daniel Erlandsson. 21 maja 1999 premierę miał trzeci album grupy pt. Burning Bridges^[7], promowali teledyskiem do utworu „The Immortal”. 5 grudnia 2000 muzycy wydali pierwszy album koncertowy zespołu pt. Burning Japan Live 1999^[8]. W tym samym roku z zespołu odszedł wokalista Johan „Liiva” Axelsson^[9], a jego miejsce zajęła Angela Gossow^[10]. 2 kwietnia 2001 premierę miał zrealizowany w studiu Fredman album pt. Wages of Sin^[11][12], który muzycy promowali podczas koncertów w Stanach Zjednoczonych^[13].

W 2002 muzycy wydali swój pierwszy minialbum pt. Burning Angel^[14]. 25 sierpnia 2003 premierę miał album pt. Anthems of Rebellion, który nagrali we współpracy z producentem Adny Sneapem^[15][16][17]. Wydawnictwo ukazało się również w limitowanej wersji dwupłytowej zawierającej nagrania zarejestrowane podczas koncertów^[18]. 15 listopada 2004 wydali minialbum pt. Dead Eyes See No Future^[19]. 22 sierpnia 2005 do sprzedaży trafił album pt. Doomsday Machine^[20], który nagrali w studiu Slaughterhause we współpracy z producentem muzycznym Rickardem Bengtssonem^[21]. Płytę promowali teledyskami do utworów: „Nemesis” i „My Apocalypse”. W lipcu tego samego roku z zespołu odszedł Christopher Amott, którego tymczasowo zastąpił Gus G., a następnie jego miejsce zajął Fredrik Åkesson.

Alissa White-Gluz (2016)

8 sierpnia 2006 ukazało się pierwsze wydawnictwo DVD w dorobku zespołu pt. Live Apocalypse^[22][23][24]. Wydawnictwo zawiera m.in. koncert zarejestrowany w grudniu 2004 w londyńskim The Forum, teledyski i wywiady z muzykami zespołu^[23]. 31 sierpnia 2007 ukazał się trzeci minialbum pt. Revolution Begins^[25][26], a 24 września – album studyjny pt. Rise of the Tyrant^[27], który został nagrany w studiu nagraniowym Fredman i wyprodukowany przez Fredrika Nordströma^[28]. Płytę promowali teledyskami do utworów: „I Will Live Again” i „Revolution Begins”^[29][30]. Grupa odbyła również trasę koncertową w Stanach zjednoczonych wraz z Machine Head, Throwdown i Sanctity^[31]. Angela Gossow tak mówiła o albumie: „Na ostatnim albumie eksperymentowałam trochę z podwajaniem linii wokalnych, co teraz uważam za zabieg, który w jakimś stopniu pozbawia wokal charakteru i agresji. Dlatego tym razem jest klasycznie - jedna ścieżka wokalu, żadnych wypełnień, zero dodatkowych efektów”^[32]. W tym czasie do zespołu powrócił Christopher Amott.

12 listopada 2007 ukazał się drugi album koncertowy zespołu pt. Tyrants of the Rising Sun^[33], a 12 dni później – album DVD o tym samym tytule^[34][35] zawierający zapis koncertu zarejestrowanego w 2008 w Tokio^[36].

W 2009 ukazała się kompilacja pt. The Root of All Evil, na której znalazły się ponownie zarejestrowane utwory z trzech pierwszych albumów grupy, na których zaśpiewał Johan „Liiva” Axelsson^[37]. 2 marca tego samego roku nakładem wytwórni Century Media Records ukazała się kompilacja nagrań grupy pt. Manifesto of Arch Enemy^[38][39]. 30 maja 2011 muzycy wydali album pt. Khaos Legions^[40], z którym zadebiutowali na 78. miejscu listy Billboard 200 w USA, sprzedając go w nakładzie 6000 egzemplarzy w przeciągu tygodnia od dnia premiery^[41]. W ramach promocji nagrali teledysk do utworu „Yesterday Is Dead And Gone”^[42].

W 2014 z zespołu odeszła Angela Gossow, która przez 13 lat pełniła obowiązki wokalistki grupy^[43]. Nową wokalistką Arch Enemy została Alissa White-Gluz, którą wybrano w porozumieniu i według sugestii Angeli Gossow. W tym samym roku grupa nagrała album pt. War Eternal, który promowali podczas tras koncertowych oraz teledyskami do utworów: „War Eternal”, „You Will Know My Name”, „No More Regrets” i „Stolen Life”.

Muzycy

Obecny skład zespołu Alissa White-Gluz – śpiew (od 2014) Michael Amott – gitara elektryczna (od 1996), gitara basowa (1996) Sharlee D’Angelo – gitara basowa (od 1999) Daniel Erlandsson – perkusja (1996–1997, od 1999) Joey Concepcion - gitara elektryczna (od 2024)

Byli członkowie zespołu Johan „Liiva” Axelsson – śpiew (1996–2000) Martin Bengtsson – gitara basowa (1997–1998) Peter Wildoer – perkusja (1997–1998) Fredrik Åkesson – gitara elektryczna (2005–2007) Christopher Amott – gitara elektryczna (1996–2005, 2007–2012) Angela Gossow – śpiew (2000–2014) Nick Cordle – gitara elektryczna (2012–2014) Jeff Loomis – gitara elektryczna (2014 - 2024)

Muzycy koncertowi Dick Lövgren – gitara basowa (1999) Roger Nilsson – gitara basowa (1999–2000) Gus G. – gitara (2005)

Oś czasu

Dyskografia

Sharlee D’Angelo, 2016

Jeff Loomis, 2016

Angela Gossow, 2009

Christopher Amott, 2008

Albumy studyjne

Rok	Tytuł	Pozycja na liście
		DEU [44]	FIN [45]	SWE [46]	FRA [47]	AUT [48]	CHE [49]	NLD [50]	USA [51]	GBR [52]	JPN [53]
1996	Black Earth Data: 12 grudnia 1996 Wydawca: Century Media Records	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
1998	Stigmata Data: 18 maja 1998 Wydawca: Century Media Records	–	–	–	–	–	–	–	–	–	94
1999	Burning Bridges Data: 21 maja 1999 Wydawca: Century Media Records	–	–	–	–	–	–	–	–	–	22
2001	Wages of Sin Data: 2 kwietnia 2001 Wydawca: Century Media Records	–	–	–	–	–	–	–	–	–	25
2003	Anthems of Rebellion Data: 25 sierpnia 2003 Wydawca: Century Media Records	69	–	60	83	–	–	97	–	–	22
2005	Doomsday Machine Data: 26 lipca 2005 Wydawca: Century Media Records	34	–	23	–	74	–	–	87	–	28
2007	Rise of the Tyrant Data: 24 września 2007 Wydawca: Century Media Records	28	18	20	72	50	65	83	84	–	14
2011	Khaos Legions Data: 30 maja 2011 Wydawca: Century Media Records	15	9	25	77	37	41	75	78	105	11
2014	War Eternal Data: 4 czerwca 2014[54] Wydawca: Century Media Records	9	5	40	56	13	16	36	44	85	17
2017	Will to Power(inne języki) Data: 8 września 2017 Wydawca: Century Media Records	3	2	11	22	6	5	11	90	37	15
2022	Deceivers Data: 28 lipca 2022 Wydawca: Century Media Records	2	1	9	14	2	1	5	–	80	17
„–” pozycja nie była notowana.

Albumy koncertowe

Rok	Tytuł	Pozycja na liście
		JPN [53]
2000	Burning Japan Live 1999 Data: 5 grudnia 2000 Wydawca: Century Media Records	94
2008	Tyrants of the Rising Sun Data: 24 listopada 2008 Wydawca: Century Media Records	–
2012	Astro Khaos 2012 – Official Live Bootleg Data: 26 grudnia 2012 Wydawca: Trooper	108
„–” pozycja nie była notowana.

Minialbumy

Rok	Tytuł	Pozycja na liście
		JPN [53]
2002	Burning Angel Data: 6 marca 2002 Wydawca: Century Media Records	–
2004	Dead Eyes See No Future Data: 15 listopada 2004 Wydawca: Century Media Records	97
2007	Revolution Begins Data: 31 sierpnia 2007 Wydawca: Century Media Records	–
„–” pozycja nie była notowana.

Kompilacje

Rok	Tytuł	Pozycja na liście
		DEU [44]	FRA [47]	JPN [53]
2009	Manifesto of Arch Enemy Data: 27 lutego 2009 Wydawca: Century Media Records	–	–	–
2009	The Root of All Evil Data: 25 września 2009 Wydawca: Century Media Records	84	133	21
2011	Dawn of Khaos Data: 13 kwietnia 2011 Wydawca: Century Media Records	–	–	–
„–” pozycja nie była notowana.

Wideografia

Nick Cordle podczas koncertu 17 października 2012

Rok	Tytuł	Pozycja na liście
		JPN [55]	SWE [56]
2006	Live Apocalypse (DVD) Data: 24 lipca 2006 Wydawca: Century Media Records	61	2
2008	Tyrants of the Rising Sun (DVD) Data: 24 listopada 2008 Wydawca: Century Media Records	37	8

Teledyski

Daniel Erlandsson podczas koncertu w kwietniu 2008

Tytuł	Rok	Reżyseria	Album	Źródło
„Bury Me An Angel”	1996	–	Black Earth	[57]
„The Immortal”	1999	Dick Bewarp	Burning Bridges	[58]
„Ravenous”	2002	Huge Films	Wages of Sin	[57]
„We Will Rise”	2003	George Bravo	Anthems of Rebellion	[59]
„Dead Eyes See No Future”		Michael Amott		[57]
„Nemesis”	2005	George Bravo	Doomsday Machine
„My Apocalypse”		Roger Johansson
„I Will Live Again”	2007	Patric Ullaeus	Rise of the Tyrant
„Revolution Begins”
„Yesterday Is Dead And Gone”	2011		Khaos Legions
„Bloodstained Cross”		Clem Bennett
„Under Black Flags We March”	2012	Patric Ullaeus		[60]
„Cruelty Without Beauty”		–		[61]
„War Eternal”	2014	Patric Ullaeus	War Eternal	[57]
„You Will Know My Name”				[62]
„No More Regrets”				[63]
„Stolen Life” Version 2015	2015	Carlos Toro V.		[64]
„Stolen Life” Version 2016	2017			[57]
„Time Is Black”		–
„The World Is Yours”		Patric Ullaeus	Will To Power
„The Eagle Flies Alone”
„The Race”

Nagrody i wyróżnienia

Rok	Kategoria	Tytułem	Nagroda	Nota	Źródło
1999	Årets hårdrock	Stigmata	Grammis	Nominacja	[65]
2008		Rise of the Tyrant		Nominacja	[66]