Arita

Arita (jap. 有田町 Arita-chō) – miasto w Japonii, w prefekturze Saga, w północno-zachodniej części wyspy Kiusiu (Kyūshū).

Arita

Nazwa japońska Kanji 有田町 Transkrypcja Hepburna Arita-chō
Ulica ceramiki w Arita
Herb Flaga
Państwo	Japonia
Prefektura	Saga
Powiat	Nishimatsuura
Wyspa	Kiusiu
Region	Kiusiu
Populacja  • liczba ludności	ok. 20 000
Położenie na mapie prefektury Saga Arita
Położenie na mapie Japonii Arita
33°12′N 129°50′E
Strona internetowa

Wytwórnia porcelany kakiemon

Komainu z porcelany przed chramem Tōzan

Opis

Jest to małe miasteczko w górach, w zachodniej części prefektury, znane jako miejsce narodzin japońskiej porcelany, w wyniku znalezienia w jego pobliżu kaolinu, pod koniec XVI wieku. Słynie ono z ceramiki zwanej arita-yaki, która dzieli się na różne typy i style. Wszystkie atrakcje miasta są związane z garncarstwem, w tym: piece, liczne muzea, stanowiska archeologiczne, sklepy, park rozrywki (na obrzeżach miasta) i chram shintō o nazwie Tōzan-jinja lub Sueyama-jinja. Chram, zbudowany w połowie XVII wieku, jest poświęcony koreańskiemu garncarzowi, dzięki któremu rozpoczęto produkcję porcelany. Brama torii i posągi mitycznych bestii komainu pilnujących chramu są wykonane z porcelany^[1].

Największe jest Muzeum Ceramiki Kiusiu (jap. Saga-kenritsu Kyūshū Tōji Bunkakan, ang. Kyushu Ceramic Museum), zajmujące duży teren, prezentujące tysiące wyrobów sztuki ceramicznej. Głównie jest to lokalnie produkowana porcelana arita-yaki^[a], ale zawsze jest kilka dużych kolekcji, poświęconych różnorodnej ceramice i jej historii z innych regionów Japonii. Są także galerie poświęcone twórczości współczesnej^[1].

Historia

Historia ceramiki arita-yaki sięga około 400 lat wstecz, kiedy Hideyoshi Toyotomi (1537–1598), przywódca polityczny i militarny okresu Azuchi-Momoyama, drugi z „trzech zjednoczycieli” próbował podbić Koreę i sprowadził do Japonii kilku wysoko wykwalifikowanych koreańskich rzemieślników. W 1616 roku jeden z nich odkrył kaolin – minerał potrzebny do produkcji porcelany – w miejscu, które później stało się kamieniołomem Izumi-yama. Dzięki temu Arita stała się pierwszym miejscem w Japonii, w którym rozpoczęto wytwarzać porcelanę. Zbudowano kilka dużych pieców, co zapewniło miastu wielki dobrobyt.

Ceramika ta była produkowana nie tylko na rynek krajowy, ale także stała się popularna w Chinach i Europie. Ze względu na to, że wysyłano ją z pobliskiego portu Imari, nazywano ją także imari-yaki. Początkowo produkowano ją w niebiesko-białym stylu chińskiej porcelany, a z czasem z kolorowymi emaliami. Stało się to około 1640 roku dzięki Kakiemonowi Sakaida^[1][2].

Od 1650 roku arita-yaki zaczęto eksportować do wielu krajów w Europie poprzez Holenderską Kompanię Wschodnioindyjską (niderl. Vereenigde Oostindische Compagnie, VOC), która korzystała z faktorii na sztucznej wyspie Dejima w zatoce Nagasaki. Wśród rodzin monarszych i arystokratycznych Europy było wówczas wielu pasjonatów i kolekcjonerów tej porcelany^[2].

Galeria

• 
  Styl kakiemon-yōshiki, ok. 1680–1700, Rijksmuseum, Amsterdam
• 
  Typ imari, XVII w., Cleveland Museum of Art
• 
  Styl kutani, XVII w., Art Institute of Chicago
• 
  Styl nabeshima, XVII w., Institute of Art Research, Tokyo
• 
  Styl arita, 1880–1900, Collections du Musée national de céramique de Sèvres
• 
  Kamionka w stylu karatsu-yaki, butelka do sake (tokkuri), 1650–1690, Los Angeles County Museum of Art

Zobacz też

• Imari
• Imari (porcelana)

Uwagi

1. Używana jest także nazwa hizen-yaki pochodząca od regionu obejmującego obecnie prefektury Saga i Nagasaki, w przeszłości tworzącego prowincję Hizen.