Augustyn Działyński

Augustyn Działyński herbu Ogończyk (ur. 1715, zm. 13 maja 1759) – wojewoda kaliski od 1750, kawaler Orderu Orła Białego 1753.

Augustyn Działyński

Ogończyk
Rodzina	Działyńscy herbu Ogończyk
Data urodzenia	1715
Data śmierci	13 maja 1759
Ojciec	Józef Działyński
Matka	Marianna Potulicka
Żona	Anna z Radomickich
Odznaczenia

Syn Józefa i Marianny Potulickiej, prawnuk Zygmunta.

Dziedzic majątku w Pakości, Kórniku, Kościelcu, Działyniu, Konarzewie, Sokołowie, właściciel folwarku w Zakrzewiu.

Starosta nakielski od 1735 r., podkomorzy wschowski w latach 1742–1743, wojewoda kaliski od 1750 do 1758 r. Za zasługi dla ojczyzny został odznaczony Orderem Orła Białego 3 sierpnia 1753 roku w Dreźnie. Pogrzeb odbył się 1 czerwca 1759^[1].

Marszałek sejmiku, poseł województwa poznańskiego i kaliskiego na sejm nadzwyczajny pacyfikacyjny 1736 roku^[2].

Augustyn Działyński z małżeństwa z Anną Radomnicką miał cztery córki i dwóch synów: Ignacego i Ksawerego.