Aureliusz Wiktor

Sekstus Aureliusz Wiktor (łac. Sextus Aurelius Victor; ur. ok. 320, zm. ok. 390) − rzymski historyk.

Aureliusz Wiktor

Sextus Aurelius Victor

Data urodzenia	ok. 320
Data śmierci	ok. 390
namiestnik Panonii Drugiej
prefekt Rzymu

Życie

Pochodził z Afryki, jak sam zaznacza − urodzony na wsi. Ojciec nie był wykształcony. Prawdopodobnie w 337 roku, w wieku osiemnastu lat przybył do Rzymu aby podjąć studia. Ammianus Marcellinus w swym dziele podaje, że cesarz Julian mianował Wiktora namiestnikiem Pannonii Drugiej oraz uhonorował spiżowym posągiem jako męża godnego naśladowania ze względu na trzeźwy sąd; znacznie później zostanie on prefektem Rzymu^[1], który to urząd pełnił najprawdopodobniej do czerwca 389 roku^[2].

Twórczość

Jego najbardziej znanym dziełem jest powstała ok. 360 roku praca historyczna Caesares^[a], zawierająca krótkie informacje biograficzne o cesarzach rzymskich od Augusta do Konstancjusza II^[3]. Pod względem literackim nawiązywał do stylu Tacyta, Swetoniusza, a szczególnie Salustiusza, od którego jest w dużej mierze zależny^[4].

Do innych dzieł przypisywanych Aureliuszowi Wiktorowi należą: Epitome de Caesaribus − skrót dziejów cesarstwa do panowania Teodozjusza Wielkiego, Origo gentis Romanae − rozprawa o pochodzeniu Rzymian, De viris illustribus − historia Rzymu okresu monarchii i republiki, oparta na Hyginie i Liwiuszu.

Uwagi

1. Dwa zachowane rękopisy zawierają następujący pełny tytuł dzieła: Aurelii Victoris Historiae abbreviatae ab Augusto Octaviano id est a fine Titi Livii usque ad consulatum decimum Constantii Augustii et Iuliani caesaris tertium - Dzieje opisane w skrócie przez Aureliusza Wiktora, od Oktawiana Augusta, to jest od końca dzieła Tytusa Liwiusza, aż do dziesiątego konsulatu augusta Konstancjusza i trzeciego Juliana cezara. Stosuje się również inne skrócone tytuły: Caesares, De caesaribus, Liber de caesaribus (Brewiaria dziejów rzymskich, Wstęp: Przemysław Nehring, s. 25, przypis 33).