Awadhi

Język awadhi – język indoaryjski używany przez około 2,5 mln^[1] osób w północnych Indiach zwłaszcza w regionie Awadh (Ajodja, ang. Oudh) w stanie Uttar Pradeś, również w stanach Bihar i Madhja Pradeś. Posługuje się nim również około pół miliona ludzi w przygranicznych rejonach Nepalu^[1]. Często bywa uważany za dialekt języka hindi^[2], zwłaszcza że edukacja odbywa się w standardowym hindi.

अवधी
avadhī

Obszar	Indie i inne
Liczba mówiących	3 mln[1]
Pismo/alfabet	dewanagari
Klasyfikacja genetyczna
Języki indoeuropejskie Języki indoirańskie Języki indoaryjskie Języki indoaryjskie wschodnio-centralne Język awadhi
Status oficjalny
UNESCO	1 bezpieczny↗
Ethnologue	5 rozwojowy↗
Kody języka
ISO 639-2	awa
ISO 639-3	awa
IETF	awa
Glottolog	awad1243
Ethnologue	awa
GOST 7.75–97	авд 012
WALS	awd
SIL	HND
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata Wikipedia w języku hindi
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

W Inkubatorze znajduje się testowa wersja Wikipedii w języku awadhi

Historia

Awadhi wykształcilo się ze średniowiecznego dialektu apabrańśa ardhamagadhi prawdopodobnie na początku II tysięclecia n.e.^[3]

Literatura w awadhi

Przed kodyfikacją hindi w XIX w. na bazie dialektu khari boli awadhi stanowił najważniejszy, obok bradżu, dialekt literacki szeroko pojętego tzw. obszaru językowego hindi (hindī bhāṣī kṣetr). Najsławniejszym dziełem jest wersja Ramajany Ramćaritmanas autorstwa wielkiego poety Tulsidasa, nazywana często w skrócie Tulsiramajana.