Béla Balázs

Béla Balázs [ˈbeːlɒ ˈbɒlaːʒ], właściwie Herbert Bauer^[1] (ur. 4 sierpnia 1884 w Segedynie; zm. 17 maja 1949 w Budapeszcie) – węgierski teoretyk kina, estetyk, scenarzysta filmowy, pisarz i poeta pochodzenia żydowskiego^[2].

Béla Balázs

Béla Balázs, 1910
Imię i nazwisko	Herbert Bauer
Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1884 Segedyn
Data i miejsce śmierci	17 maja 1949 Budapeszt
Narodowość	węgierska
Dziedzina sztuki	poeta, krytyk filmowy, pisarz

Balázs jest autorem m.in. librett do jedynej opery Bartóka – Zamku Sinobrodego^[2] oraz do baletu Drewniany książę^[2] tegoż kompozytora. Jednym z jego przyjaciół był György Lukács^[3].

Swoje pierwsze opracowanie na temat teorii filmu (Widzialny człowiek)^[2][1] napisał w 1924, dało ono początek postrzeganiu filmu jako nowego środka wyrazu, tzw. teorii „film jako język“, która wywarła następnie wpływ na Eisensteina i Pudowkina. Napisał również scenariusz do filmowego debiutu Leni Riefenstahl Das blaue Licht (Niebieskie światło, 1932). Innym znanym jego filmem jest Gdzieś w Europie (1947).

W 1949 otrzymał Nagrodę Kossutha^[2], a w 1958 nazwano jego imieniem nagrodę filmową^[2].