Barnim X Młodszy

Barnim X (XII) Młodszy, zwany Pobożnym, Dobrym, Wielkim, Rycerskim (ur. 15 lutego 1549 w Wołogoszczy, zm. 1 września 1603 w Szczecinie^[1]) – w latach 1569–1600 książę na Darłowie, 1573–1600 na Bytowie i Bukowie. Książę szczeciński od 1600, syn Filipa I z dynastii Gryfitów.

Barnim X (XII) Młodszy

książę darłowski
Okres	od 1569 do 1600
Poprzednik	wydzielone z Księstwa Szczecińskiego
Następca	Kazimierz VII
książę bukowsko-bytowski
Okres	od 1573 do 1600
Poprzednik	Barnim IX Pobożny
Następca	Kazimierz VII
książę szczeciński
Okres	od 1600 do 1603
Poprzednik	Jan Fryderyk
Następca	Kazimierz VII
Dane biograficzne
Dynastia	Gryfici
Data i miejsce urodzenia	15 lutego 1549 Wolgast
Data i miejsce śmierci	1 września 1603 Szczecin
Ojciec	Filip I wołogoski
Matka	Maria saska
Żona	Anna Maria Brandenburska(inne języki) (1567–1618)

Życiorys

Był szóstym dzieckiem, a zarazem piątym synem Filipa I, księcia pomorskiego, szczecińskiego i wołogoskiego oraz Marii, elektorówny saskiej. Barnim w 1568 ukończył teologię na Uniwersytecie w Wittenberdze. Tamże przebywał pod opieką marszałka Ewalda Massowa i pełnił okresowo funkcję rektora uczelni^{[potrzebny przypis]}.

W 1569 przy podziale księstwa otrzymał księstwo darłowskie. W tym samym porozumieniu zagwarantowano mu przejęcie Bukowa i Bytowa w chwili śmierci stryja, Barnima IX Pobożnego, co też nastąpiło w 1573^[2].

Jeszcze w 1569 rozważano możliwość wstąpienia księcia w związek małżeński z Anną Jagiellonką^{[potrzebny przypis]}. Jednak rokowania prowadzone na zamku drahimskim z referendarzem koronnym Stanisławem Sędziwojem Czarnkowskim nie zakończyły się sukcesem^[3][4]. Sprawa rozbiła się o żądania cesji terytorialnej na rzecz książąt pomorskich. Anna miała wnieść dziedzicznie starostwa: człuchowskie, drahimskie, pilskie, puckie, tucholskie, ujskie i wałeckie do czasu całkowitej wypłaty posagu, gdyby doszło do bezpotomnej śmierci księcia^[4]. Strona polska oferowała posag – 400 tys. złotych polskich, wykluczając z drugiej strony jakąkolwiek cesję terytorialną^[3]. Ostatecznie Barnim zaręczył się 3 października 1581 z Anną Marią Brandenburska(inne języki) (1567–1618), córką Jana Jerzego, elektora brandenburskiego i Sabiny brandenburskiej na Ansbach. 8 października tegoż roku narzeczeni stanęli w Cölln koło Berlina na ślubnym kobiercu. Anna Maria przybyła na Pomorze w lutym roku następnego^[4].

Pod koniec życia, w 1600 Barnim odziedziczył po zmarłym bracie Janie Fryderyku Księstwo Szczecińskie^[3]. W związku z tym przekazał swoje dotychczasowe władztwo młodszemu bratu Kazimierzowi VII, a sam przeniósł się do Szczecina^{[potrzebny przypis]}. Zmarł tamże 1 września 1603, nie pozostawiwszy potomka, i został pochowany w kościele zamkowym pod wezwaniem św. Ottona 18 października 1603. Rządy w księstwie na krótko (kilka tygodni) przejął Kazimierz VII^[1].

Genealogia

Jerzy I pomorski ur. 11 IV 1493 zm. na przeł. 9/10 V 1531

Amelia reńska ur. 25 VII 1490 zm. 6 I 1525

Jan ur. ? zm. ?

Małgorzata (Anhalt) ur. ? zm. ?

Filip I wołogoski ur. 14/15 VII 1515 zm. 14 II 1560

Maria saska ur. 15 XII 1516 zm. w okr. 5–7 I 1583

				Barnim X (XII) Młodszy (ur. 15 II 1549, zm. 1 IX 1603)