Szczecin
miasto w województwie zachodniopomorskim, stolica województwa Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szczecin (niem. ⓘ) – miasto na prawach powiatu w północno-zachodniej Polsce, stolica i największe miasto województwa zachodniopomorskiego, położone na Pobrzeżu Szczecińskim, nad Odrą i jeziorem Dąbie. Szczecin jest uznawany za historyczną stolicę Pomorza Zachodniego[8] i księstwa pomorskiego; później w granicach Szwecji, Brandenburgii, Prus i Niemiec. Od 1945 należy do Polski (tym samym stanowi część tzw. Ziem Odzyskanych). Od 20 lipca 2023 jest piątym pod względem zajmowanej powierzchni (300,62 km² z czego prawie 24% zajmują grunty pod wodami) i siódmym pod względem liczby ludności miastem Polski[9]. Znajduje się w centrum aglomeracji szczecińskiej (jednej z 8 polskich metropolii według ESPON).
| miasto na prawach powiatu | |||||
 Turzyn, Rynek Sienny, Wały Chrobrego, bazylika archikatedralna św. Jakuba, Baszta Panieńska, Pazim | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||
| Aglomeracja | |||||
| Data założenia | |||||
| Prawa miejskie |
3 kwietnia 1243 | ||||
| Prezydent | |||||
| Powierzchnia |
300,62[2] km² | ||||
| Wysokość | |||||
| Populacja (30.06.2024) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Strefa numeracyjna |
91 | ||||
| Kod pocztowy |
70-001 do 71-899 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
ZS, ZZ[6] | ||||
Położenie na mapie Polski  | |||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |||||
 53°26′17″N 14°32′32″E | |||||
| TERC (TERYT) |
3262011 | ||||
| SIMC |
0977976 | ||||
| Hasło promocyjne: ʃtʃɛtʃin Floating Garden 2050[7] | |||||
Urząd miejski plac Armii Krajowej 170-456 Szczecin | |||||
| Strona internetowa | |||||
| BIP | |||||
Dzięki nadgranicznemu położeniu i bliskości (ok. 100 km) Morza Bałtyckiego, dostępnego przez żeglowną Odrę oraz Zalew Szczeciński, Szczecin stał się ośrodkiem gospodarczym regionu. Znajdują się tu port morski, stocznie remontowe, jachtowe oraz żeglugi morskiej. Miasto jest ośrodkiem turystycznym z dużą liczbą zabytków. Stanowi centrum akademickie (5 uczelni publicznych i 5 niepublicznych[10]) i kulturalne (opera i operetka, liczne teatry, muzea i ośrodki kultury), jest także siedzibą katolickiej metropolii i wspólnie z diecezją wrocławską – siedzibą diecezji prawosławnej[11].
Szczecin oddziałuje także na niemieckie obszary przygraniczne: wschodnią część Meklemburgii-Pomorza Przedniego[12] i brandenburski powiat Uckermark[13]. Miasto otaczają trzy duże kompleksy leśne – puszcze: Wkrzańska na północy, Bukowa na południu oraz Goleniowska na wschodzie.
Położenie
Podsumowanie
Szczecin leży w północno-zachodniej Polsce, w zachodniej części woj. zachodniopomorskiego przy granicy polsko-niemieckiej. Miasto leży nad rzeką Odrą oraz jeziorem Dąbie, obejmując część Międzyodrza.
Szczecin jest najbardziej oddalonym od Warszawy miastem wojewódzkim w Polsce.
Miasto stanowi ośrodek centralny aglomeracji szczecińskiej.
Szczecin jest położony na obszarze czterech mezoregionów geograficznych – Doliny Dolnej Odry, Wzniesień Szczecińskich, Wzgórz Bukowych i Równiny Goleniowskiej wchodzących w skład Pobrzeża Szczecińskiego.
Odległość z centrum miasta do Morza Bałtyckiego – jeśli nie liczyć Zalewu Szczecińskiego, który jest laguną morską – w linii prostej wynosi 65 km[14][15]. Podobna jest odległość drogą wodną przez Zalew, natomiast drogą lądową około 94 km (do Międzyzdrojów). Szczecin graniczy z miastem i gminą Police (od północy) oraz gminami: Dobra, Kołbaskowo od zachodu, Gryfino i Stare Czarnowo od południa oraz Kobylanka i Goleniów od wschodu. Granica polsko-niemiecka oddalona jest o 5 km od granicy miasta.
Wieś Pilchowo i osiedle Pilchowo jest podzielone granicą administracyjną między miastem Szczecin a wiejską częścią gminy Police, Bezrzecze – między Szczecinem a gminą Dobra jako osiedle i wieś o tej samej nazwie, Załom – między Szczecinem a gminą Goleniów jako osiedle i wieś.
Warunki naturalne
Podsumowanie
Rzeźba terenu
| Rodzaj | Powierzchnia | % |
|---|---|---|
| Grunty orne | 2920 ha | 66,6% |
| Łąki | 1143 ha | 26% |
| Pastwiska | 210 ha | 4,8% |
| Sady | 114 ha | 2,6% |
| Użytki rolne (Σ) | 4 387 ha | 100% |
W granicach Szczecina istnieją 4 typy krajobrazu mezoregionów geograficznych: Dolina Dolnej Odry, Wzniesienia Szczecińskie, Wzgórza Bukowe i Równina Goleniowska. Średnia rzędna terenu Szczecina wynosi 25 m n.p.m.[17]. Najniżej powierzchnia terenu opada pomiędzy ramionami Odry, gdzie występują obszary depresyjne sięgające 0,1 m p.p.m[18]. Przy granicach Szczecina znajduje się wzniesienie Wielecka Góra (131 m n.p.m.) leżąca na Wzgórzach Warszewskich, a na południe od miasta w Szczecińskim Parku Krajobrazowym znajduje się Bukowiec (148,3 m n.p.m.) na Wzgórzach Bukowych.
Według danych z 2011 powierzchnia miasta wynosi 300,55 km²[19].
Przyroda
W granicach administracyjnych Szczecina znajdują się niewielkie fragmenty Szczecińskiego Parku Krajobrazowego „Puszcza Bukowa” (m.in. z Jeziorem Szmaragdowym i rezerwatem przyrody „Zdroje”) oraz północna część obszaru specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 „Dolina Dolnej Odry” (PLB 320003), natomiast na południu miasto graniczy z Parkiem Krajobrazowym Dolina Dolnej Odry i jest otoczone przez 3 puszcze: Wkrzańską, Bukową i Goleniowską.
Stosunki wodne
Przez miasto przepływają: rzeka Odra, jej ramię boczne Regalica wpadająca do jeziora Dąbie leżącego w całości w granicach miasta, łącząca obie rzeki Parnica oraz wiele mniejszych kanałów, które są częścią Międzyodrza. Na terenie Międzyodrza znajdują się wyspy (Żurawi Ostrów, Mewia Wyspa, Dębina, Czarnołęka, Radolin, Gryfia, Ostrów Grabowski, Wielka Kępa, Ostrów Mieleński, W. Milenia, W. Robienia, Czapli Ostrów, Wyspa Grodzka, Łasztownia, Mieleńska Łąka, Zaleskie Łęgi, Siedlińska Kępa, Klucki Ostrów, Sadlińskie Łąki, Czapli Ostrów, Wyspa Jaskółcza, Kępa Parnicka, Wyspa Zielona, Wyspa Pucka, W. Krainka, Ustowskie Mokradła).
Klimat
| Klimatogrami dla Szczecina | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
36
2
-2
|
28
2
-3
|
33
7
1
|
38
12
3
|
46
18
8
|
56
20
12
|
71
22
13
|
64
22
13
|
43
18
10
|
43
12
6
|
41
7
2
|
41
3
0
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Temperatury w °C Opad całkowity w mm Źródło: Weatherbase[20] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Najczęściej oddziałujące masy powietrza polarnomorskiego znad północnego Atlantyku charakteryzują się dużą wilgotnością, co latem wpływa na wzrost zachmurzenia i ilości opadów atmosferycznych; zimą wiąże się z ociepleniem i dużym zachmurzeniem. Masy te najczęściej zalegają latem i jesienią.
Rzadziej napływa powietrze polarno-kontynentalne z Europy Wschodniej i z Azji. Obecność tego powietrza obserwuje się najczęściej zimą i wiosną. Odznacza się ono małą zawartością pary wodnej. Podczas jego zalegania wiosną występują liczne przymrozki, zimy są mroźne i słoneczne. Znacznie rzadziej napływa powietrze arktyczne – przynosi ono pogodę bardzo zmienną, ze znacznymi zmianami temperatury i wiosenne przymrozki. Najrzadziej notuje się obecność powietrza zwrotnikowego, które niesie okresy gwałtownego ocieplenia, pojawiające się niekiedy zimą oraz sporadycznie latem.
Średnia prędkość wiatru wynosi ok. 3,3 m/s. Dominują wiatry zachodnie (W) i południowo-zachodnie (SW).
Obecność dużych zbiorników wodnych jak: Zalew Szczeciński, jezioro Miedwie i doliny Odry powoduje wzrost wilgotności powietrza na tych obszarach. Średnia wilgotność względna powietrza wynosi 80%, najwyższa – 88%, która występuje w listopadzie, grudniu i styczniu, a najmniejsza ok. 72% w kwietniu i maju.
| Miesiąc | Sty | Lut | Mar | Kwi | Maj | Cze | Lip | Sie | Wrz | Paź | Lis | Gru | Roczna |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Średnie temperatury w dzień [°C] | 2 | 2 | 7 | 12 | 18 | 20 | 22 | 22 | 18 | 12 | 7 | 3 | 12 |
| Średnie temperatury w nocy [°C] | -2 | -3 | 1 | 3 | 8 | 12 | 13 | 13 | 10 | 6 | 2 | 0 | 6 |
| Opady [mm] | 35.6 | 27.9 | 33 | 38.1 | 45.7 | 55.9 | 71.1 | 63.5 | 43.2 | 43.2 | 40.6 | 40.6 | 538,5 |
| Źródło: Weatherbase[21] 01.03.2011 | |||||||||||||
Średnia temperatura powietrza w Szczecinie waha się w granicach od 8 do 8,4 °C[22]. Najcieplejszym miesiącem jest lipiec z temperaturą od 15,8 °C do 20,3 °C, najzimniejszym styczeń od –4,1 °C do 2,6 °C. Temperatura powietrza poniżej 0 °C występuje przeciętnie w ciągu 86 dni w roku, najczęściej w styczniu i w lutym[17].
Średnia roczna suma opadów wynosi 537 mm, średnia suma opadów w półroczu chłodnym 225 mm, a w półroczu ciepłym 350 mm. Średnio w ciągu roku występuje 167 dni z opadami[17].
Charakterystyczną cechą klimatu Szczecina jest duża liczba dni pochmurnych, co wynika z położenia na szlaku przemieszczania się układów cyklonalnych znad Atlantyku. W latach 1956–1998 liczba dni pochmurnych była dwukrotnie większa od dni pogodnych. Największym średnim zachmurzeniem charakteryzują się miesiące: listopad, grudzień i styczeń, kiedy to przeważają chmury warstwowe, a najmniejsze zachmurzenie – maj i sierpień.
Historia
Podsumowanie
W VII–VI wieku p.n.e. istniała na tym terenie osada z okresu kultury łużyckiej. Wzgórze Zamkowe jest zamieszkane nieprzerwanie od ok. 700 roku n.e.[1], możliwe jednak, że ciągłość udokumentowanej źródłami historii zasiedlenia tego miejsca sięga blisko 1850 lat. W czasach antycznych w okolicach Szczecina istniała miejscowość o nazwie Susudata. Najstarsza osada grodowa w Szczecinie ma metrykę plemienną sięgającą końca VIII wieku[24]. W IX wieku zbudowany został przez książąt słowiańskich gród otoczony fosą, u którego podnóża rozwinęła się osada handlowo-rybacka.
W 967 Mieszko I przyłączył Pomorze wraz ze Szczecinem do Polski. Ówczesny Szczecin składał się z trzech części: grodu, podgrodzia i portu. Do ok. 1007 Szczecin znajdował się pod zwierzchnictwem Bolesława Chrobrego[25]. Militarne zaangażowanie się polskiego władcy w Czechach i konflikt z Niemcami zaktywizowały możnych pomorskich do secesji. Antychrześcijańska rewolta połączona z buntem lokalnego możnowładztwa spowodowały uniezależnienie się Szczecina i innych grodów pomorskich.
Pod koniec 1121 książę Bolesław Krzywousty ponownie przyłączył Szczecin do Polski, a książę Warcisław I uznał polską zwierzchność i złożył Krzywoustemu hołd lenny[26], zakładając dynastię Gryfitów, która panowała w Szczecinie ponad 500 lat.
Pod zwierzchnictwem Polski pozostawało do 1185, gdy książę Bogusław I został zmuszony do złożenia hołdu lennego z miasta i Pomorza Zachodniego na rzecz króla Danii Waldemara II Zwycięzcy. W 1235 stało się lennem cesarza i weszło w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W 1243 książę Barnim I nadał Szczecinowi prawa miejskie. W kolejnych latach miasto nabywało kolejne tereny: w 1283 jezioro Dąbie, a w 1321 Police. W XIII wieku Szczecin stał się miastem hanzeatyckim. Na miejscu grodu słowiańskiego w XIV wieku książę Barnim III Wielki wybudował swoją siedzibę, tzw. „Kamienny Dom” oraz kaplicę św. Ottona. Na ten okres datuje się także ukończenie kamienno-ceglanych murów miejskich wokół miasta[23]. W 1474 w Szczecinie, po wygaśnięciu linii książąt szczecińskich i wołogoskich władzę objął książę słupski Bogusław X, który 4 lata później zjednoczył Pomorze Zachodnie, a w 1491 przeniósł jego stolicę do Szczecina. Jednak już w 1532 księstwo zostało ponownie podzielone, a miasto stało się stolicą Księstwa szczecińskiego. W 1514 wprowadzono tu zakaz przyjmowania do cechu krawców osób, które miały wendyjskie pochodzenie[27].
W 1534 w mieście mieszkańcy przeszli na protestantyzm (luteranizm).
W 1570 został podpisany „pokój w Szczecinie” kończący I wojnę północną.
W 1630 miasto zajęli Szwedzi.
10 marca 1637 w czasie wojny trzydziestoletniej zmarł w Szczecinie Bogusław XIV, ostatni książę pomorski z dynastii Gryfitów. Wygaśnięcie dynastii oznaczało upadek niepodległego Księstwa Pomorskiego. Według zawartej w 1529 umowy dynastycznej Pomorze odziedziczyć mieli Hohenzollernowie. Jednak rzeczywistymi panami byli Szwedzi, których wojska zajęły Pomorze Zachodnie w trakcie wojny. W 1654 w traktacie zawartym po zakończeniu wojny trzydziestoletniej Pomorze Zachodnie zostało podzielone między Brandenburgię a Szwecję – część Pomorza ze Szczecinem (w tym m.in. wyspy Uznam i Wolin) przypadła Szwecji, co umożliwiło Szwecji dokonanie rok później tzw. Potopu szwedzkiego – najazdu na Polskę. Działania wojenne podczas potopu szwedzkiego przyczyniły się do upadku gospodarczego miasta.
W 1713 miasto zostało zajęte przez Prusy, co potwierdził pokój w Sztokholmie, gdy 21 stycznia 1720 królowa Szwecji Ulryka Eleonora Wittelsbach tuż przed abdykacją sprzedała Szczecin ze wschodnią częścią szwedzkiej części Pomorza za 2 miliony talarów królowi Prus Fryderykowi Wilhelmowi I. W latach 1724–1740 wzniesiono wokół miasta nowe fortyfikacje miejskie, których plan zakładał wyburzenie średniowiecznych obwarowań[23].
W czasie wojny siedmioletniej Rosjanie dokonali oblężenia Szczecina. W latach 1806–1813 Szczecin był pod okupacją francuską. Od 21 lutego do 29 lipca 1809 stacjonował sztab 4. płku strz. konnych armii Księstwa Warszawskiego zwalczający na Pomorzu Szwedzkim pruskie oddziały powstańcze mjra Schilla. Od stycznia do 5 grudnia 1813 twierdza była bohatersko broniona przez francuskiego gen. Barbanègre.
Od 1818 powiat grodzki i zarazem siedziba rejencji szczecińskiej.
W 1843 miasto otrzymało połączenie kolejowe z Berlinem dając początek kolei na Pomorzu, wkrótce potem zaczął intensywniej rozwijać się przemysł. W 1873 ówczesny nadburmistrz miasta Hermann Haken podjął decyzję o zburzeniu obwarowań i rozbudowie miasta.
15 października 1939 utworzone zostało tzw. Wielkie Miasto Szczecin, istniejące do zakończenia wojny. Na tym terenie istniało ok. 100 obozów pracy przymusowej. Na skutek alianckich nalotów bombowych zniszczenia zabudowy wyniosły ok. 60–70%, portu wraz z przyległościami – 70–80%, obiekty przemysłowe zostały zaś zniszczone w 90%[29].
W lutym 1945 władze niemieckie rozpoczęły ewakuację mieszkańców miasta, wyposażenia fabryk i archiwów oraz wznoszenie barykad, rowów przeciwczołgowych i pól minowych. Od 14 do 20 marca trwały ciężkie walki o wschodnie dzielnice Szczecina. Uczestniczyły w nich m.in. jednostki 47 i 61 armii oraz 2 armii pancernej gwardii I Frontu Białoruskiego, a także 2 dywizja artylerii i 1. Samodzielna Brygada Moździerzy 1. Armii Wojska Polskiego. 20 marca miasto ogłoszono twierdzą, a po zajęciu prawobrzeżnych osiedli przez wojska radzieckie zaminowano port i zniszczono mosty na Odrze. W dalszych bojach przy forsowaniu Regalicy i Odry oraz zajmowaniu lewobrzeżnego Szczecina od 15 do 26 kwietnia brały udział oddziały 65 armii 2. Frontu Białoruskiego (polegli w walkach zostali pochowani na cmentarzu przy ul. Ku Słońcu, a w 1967 nad ich kwaterami stanął Pomnik Braterstwa Broni)[30].
Jako, że Szczecin znajduje się po zachodniej stronie Odry, jego powojenna przynależność państwowa nie była długo oczywista. Oficjalne przekazanie miasta władzom polskim nastąpiło dopiero 5 lipca. Ludność niemiecka, która pozostała w mieście, została przesiedlona[31] do Niemiec i w 1947 w Szczecinie mieszkało już tylko 4 tys. Niemców.
W 1948 odsłonięto na pl. Grunwaldzkim ufundowaną przez środowisko „dąbrowszczaków” pamiątkową płytę ku czci gen. Karola Świerczewskiego w pierwszą rocznicę jego śmierci w walce z oddziałami UPA. W 1950 wzniesiono na pl. Żołnierza Polskiego pomnik Wdzięczności upamiętniający żołnierzy radzieckich, którzy polegli w walkach o miasto w 1945.
W 1959 pojawiły się plotki, że ZSRR w ramach odprężenia w stosunkach z Zachodem może się zgodzić na korektę granicy polskiej w rejonie Szczecina. I sekretarz PZPR Władysław Gomułka zirytowany milczeniem prasy radzieckiej nie dementującej tych pogłosek, skierował ostry list do radzieckiego przywódcy Chruszczowa. Jednocześnie strona polska postanowiła włączyć Szczecin do programu wizyt zagranicznych delegacji. Tak stało się również podczas wizyty Chruszczowa w Polsce. Podczas uroczystości nadania mu honorowego obywatelstwa miasta Chruszczow, rozwiewając niepokoje strony polskiej, powiedział[32]:
Tu, w najdalej na Zachód położonym mieście Polski Ludowej warto przypomnieć: słupy graniczne na Odrze i Nysie będą bronione przez nas wszystkich, ramię przy ramieniu z narodem polskim.
W 1979 przy ul. Piotra Skargi odsłonięto pomnik Czynu Polaków; trzy orły symbolizują trzy pokolenia Polaków zmagających się z żywiołem germańskim[33].
W grudniu 1970 i sierpniu 1980 w Szczecinie miały miejsce strajki i demonstracje robotnicze, tu także podpisano tzw. porozumienia sierpniowe. W 1979 miasto odznaczono Orderem Sztandaru Pracy I klasy[34]. 11 czerwca 1987 miasto odwiedził papież Jan Paweł II.
W latach 1946–1975 miasto było stolicą tzw. dużego województwa szczecińskiego, w latach 1975–1998 w tzw. małego województwa szczecińskiego, a od 1999 jest stolicą województwa zachodniopomorskiego. Od 1999 Szczecin jest główną kwaterą Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego sił NATO.
W XXI w. Szczecin stał się miastem najczęściej wybieranym na metę międzynarodowych regat wielkich żaglowców The Tall Ships’ Races. Pierwszy finał odbył się w Szczecinie w dniach 4–7 sierpnia 2007 (trasa regat: Aarhus – Kotka – Sztokholm – Szczecin). Organizatorzy twierdzą, że teren zlotu odwiedziły 2 miliony ludzi[35]. W regatach w klasyfikacji generalnej zwyciężył norweski żaglowiec Christian Radich. Wtedy to miasto zostało jednym z organizatorów i sponsorów imprezy i w związku z tym w dniach 3–6 sierpnia 2013 odbył się w nim następny finał regat, na trasie Aarhus – Helsinki – Ryga – Szczecin. Miał jeszcze większą rangę niż poprzedni, gdyż w 2007 impreza była podzielona na dwie części (bałtycką i śródziemnomorską), a w 2013 całość odbyła się na Bałtyku. Do Szczecina zawitało ponad 100 żaglowców, więcej niż poprzednio, a zwycięzcą w klasyfikacji generalnej regat został Dar Szczecina, jacht będący własnością miasta, zarazem najmniejszy żaglowiec, jaki kiedykolwiek zwyciężył w tych regatach (słabe wiatry w trakcie wyścigu wyjątkowo sprzyjały mniejszym jednostkom). Po raz trzeci finał regat, równie wielkich, odbył się w Szczecinie w dniach 4–7 sierpnia 2017 (trasa Halmstad – Kotka – Turku – Kłajpeda – Szczecin), a w regatach zwyciężył brytyjski żaglowiec Royalist[36]. Wkrótce po tym finale podjęto decyzję o przyznaniu Szczecinowi czwartego finału, który ma się odbyć w dniach 31 lipca – 3 sierpnia 2021 (trasa regat: Kłajpeda – Petersburg – Tallinn – Maarianhamina – Szczecin)[37].
Nazwa
Podsumowanie
Nazwa Szczecin jest pochodzenia słowiańskiego. Średniowieczne pisane źródła historyczne są stosunkowo nieliczne i trudno z nich wyciągnąć konkretne wnioski. Dawniej panowało przekonanie, że nazwa miasta pochodzi od szczeciny. Inni wywodzili ją od słowa ściek (ponieważ wody odrzańskie w tym rejonie bardzo powoli „ściekają” ku Bałtykowi). Nowsze badania postawiły bardziej prawdopodobną tezę, że Szczecin wziął swą nazwę od słowa „szczyt”, które oznaczało tarczę[38], i przyrostka „-in” (Szczycin)